MENU


  • KIES EEN VAN DE 200 MERKEN

     

  • CHOOSE LANGUAGE

    • Chevrolet Nomad

    De Chevrolet Nomad is een station wagon model dat door Chevrolet werd gebouwd van 1955 tot 1961 en van 1967 tot 1972. Ook werd het eind jaren zeventig en begin jaren tachtig als uitrustingspakket gebruikt op de Chevy Vega uit 1976 en voor Chevrolet-bestelwagens.

     

    De tweedeurs Nomad onderscheidde zich van andere stationwagons uit die tijd doordat de unieke styling meer deed denken aan een hardtop sedan dan aan een standaard stationwagen. Chevrolet deelde deze carrosserie met Pontiac, die zijn versie op de markt bracht als de Pontiac Safari.

     

    Chevrolet Nomad station wagon uit 1955

    Foto: RemarkableCars.com

    Chevrolet Nomad station wagon uit 1955

     

    Het unieke ontwerp van de Nomad vond zijn oorsprong in een General Motors Motorama-showauto met dezelfde naam die werd gedeeld met de Corvette, de Pontiac Bonneville Special en de Oldsmobile F-88. Dit Concept werd in 1954 op de GM Motorama geïntroduceerd als een van de “droomauto’s” van hoofd design Harley Earl. Het volgde op de introductie in 1950 van de Ford Country Squire tweedeurs stationwagen.

     

    De productie van dit model werd alleen goedgekeurd als het ontwerp kon worden overgezet naar het standaardmodel, omdat de top van GM vond dat ze meer modellen konden verkopen als het aan het populaire Bel Air-model zou worden gekoppeld. Na de lancering in 1955 werd het model ok wel de Chevy “Bel Air Nomad” genoemd.

     

    Eerste serie van de Chevy Nomad van 1955 tot 1957

    De Chevrolet Nomad kreeg een geheel nieuwe styling en het model werd geadverteerd als “The Hot One”, De Nomad kreeg een hoekig ontwerp dat er modern uitzag. Voor 1955 kregen Chevrolets een optie voor een V8-motor. De nieuwe 4,3 liter V8-motor had een moderne kopklep, hoge compressie en korte slag. De basis V8 had een carburateur met twee cilinders en had een vermogen van 162 PK, en de optie voor een “Power Pack” behelsde een carburateur met vier cilinders en andere upgrades die 180 PK leverde. Later in het jaar voegde Chevrolet er ook nog een “Super Power Pack” -optie aan toe met nog eens 15 PK extra. Het model was groot en bood plaats aan zes passagiers.

     

    In 1956 kregen de Chevrolets een face-lift naar een meer conventionele grille over de volledige breedte. Nomads hadden nu hetzelfde interieur en plaatwerk op het achterwiel als andere Bel Airs, zonder de unieke afwerking van het origineel. Er was nu ook een bekleed dashboard beschikbaar. Voor 1956 verborg Chevy de tankdop achter een neerklapbaar achterlicht aan de linkerzijde.

     

    In 1957 werd de cilinderinhoud van de V8-motor verhoogd naar 4,6 liter. Er was een nieuwe “Super Turbo Fire V8” -optie met een brandstofinjectiesysteem beschikbaar die zelfs 283 PK leverde. De overgrote meerderheid van de auto’s had motoren met carburateurs. General Motors stopte met de originele Nomad Sport Wagon aan het einde van het modeljaar 1957 vanwege lage verkopen en de introductie van een nieuwe carrosserie voor 1958.

     

    Chevrolet Nomad uit 1960

    Chevrolet Nomad uit 1960

     

    Tweede serie van de Chevrolet Nomad van 1958 tot 1961

    Voor de tweede serie verplaatste Chevrolet in 1958 de naam Nomad naar zijn eersteklas vierdeurs stationwagen op basis van de Bel Air, boven de nieuwe midden geprijsde Brookwood uit Biscayne. Dit was de enige vierdeurs Nomad-stationwagen uit de Bel Air. Alle 1958 full-size modellen waren uitgerust met een nieuw kruisvormig frame genaamd de “Safety-Girder”. Deze “x-frames” waren vergelijkbaar met het frame dat was aangepast voor de Cadillac uit 1957 en waren voorzien van zijrails in doosvormige delen en een dwarsbalk aan de voorkant die doorbuigde onder de motor. Deze “x-frames” werden gebruikt op andere GM-auto’s van 1958 tot 1964.

     

    Voor 1959 werd de Nomad overgebracht van de Bel Air naar de uitgebreide Impala-modellenreeks, die het voorgaande jaar de eersteklas Chevrolet tweedeurs hardtop en cabriolet was geweest. De Impala werd nu een apart model met onder meer vierdeurs auto’s. De Nomad bleef ook in deze lijn het topmodel station wagon voor zes personen. De andere Chevrolet stationwagons uit 1959 waren de nieuwe Kingswood vierdeurs, negen passagiers, de nieuwe Parkwood vierdeurs zes passagiers, de nieuwe Brookwood tweedeurs zes passagiers en Brookwood vierdeurs zes passagiers.

     

    Nu de Delray stopgezet werd, was de Brookwood uit Biscayne nu het laagst geprijsd. De Brookwood tweedeurs markeerde de kortstondige terugkeer van de tweedeurs wagen en vormde de basis voor de El Camino die nieuw was in 1959. De El Camino droeg een mid-level Parkwood (Bel Air) buitenbekleding, met Brookwood (Biscayne) interieur. Het jaar erna werd de op de Impala gebaseerde Nomad vierdeurs herzien met een meer conventionele styling. De Kingswood en de tweedeurs Brookwood werden aan het einde van het jaar samen met de El Camino gedropt.

     

    In 1961 werden alle grote Chevrolets gerestyled op het bestaande GM B-platform. De nieuwe carrosseriestijl was strakker en hoekiger dan de modellen uit 1958-60. Chevrolet bleef de naam Nomad gebruiken tot het einde van het modeljaar 1961, toen alle stationwagons van Chevrolet de namen van de reguliere sedan-modellen voor 1962 overnamen.

     

    Chevrolet Nomad uit 1971

    Chevrolet Nomad uit 1971

     

    Derde generatie van de Chevy Nomad (1968-1972)

    Voor 1968 kreeg Chevelle een nieuwe carrosserievorm, die de look van de “colafles” nog meer benadrukte. Nieuwe federale veiligheidsuitrusting omvatte zijmarkeringslichten op elk spatbord, evenals schoudergordels voor buitenste inzittenden vooraan op auto’s gebouwd na 1 december 1967. Dit verklaart waarom sommige jaren ’68 schoudergordels hadden, en sommige vroege productieauto’s dat wel niet. Alle jaren ’68 waren echter verankerd voor de gordels. Handgeschakelde auto’s kregen GM’s “Air Injection Reactor” smogpomp en aanverwante componenten om de uitstoot te verminderen.

     

    Voor het modeljaar 1969 kreeg elke Chevrolet-stationwagen zijn eigen unieke modelnaam terug. Alle Chevelles uit 1969 kregen ook een nieuwe stuurkolom met vergrendeling, een jaar eerder dan de federale vereiste. Hoofdsteunen waren vereist voor alle auto’s die na 1 januari 1969 in de VS werden verkocht.

     

    De Chevelle Nomad uit 1970 kreeg nog meer restyling. Elke koplamp was in een afzonderlijke, met chroom afgewerkte behuizing geplaatst en was niet langer geïntegreerd in de grille. De carrosserielijnen waren minder geveegd en er werd een nieuwe geïntegreerde achterbumper gebruikt.

     

    Voor 1971 hadden alle Chevelles twee grote koplampen in plaats van de quad-opstelling, en GM verplichtte alle divisies om hun motoren te ontwerpen om te draaien op gewone benzine met een laag octaangehalte, benzine met een laag loodgehalte of loodvrije benzine vanwege aanscherping van de emissie-eisen en in afwachting van de katalysator. die zou worden gebruikt op modellen van 1975 en later, waardoor het gebruik van loodvrije brandstof noodzakelijk was. Om het gebruik van brandstoffen met een lager octaangehalte mogelijk te maken, hadden alle motoren lage compressieverhoudingen.

     

    De laatste Nomad-stationwagen werd geproduceerd samen met het einde van de tweede generatie Chevelle aan het einde van het modeljaar 1972.

    Chevrolet modellen

    Garages en specialisten

    Clubs, fora en verenigingen

    Ook interessant

    • KIES EEN VAN DE 200 MERKEN

       

    • CHOOSE LANGUAGE

    Chevrolet modellen


    © 2014 - 2024 Red Goat B.V.