De Chevrolet Impala kwam in 1958 op de markt als cabriolet en hardtop. De negende generatie bestaat sinds 2006. De Impala werd voor het eerst geïntroduceerd op de General Motors Motorama auto show in 1956. De naam komt van de Zuid-Afrikaanse antilope en het model werd de best verkochte auto in de Verenigde Staten en concurreerde met de Ford Galaxy 500 en de Plymouth Fury.

De Impala was een aantal jaren makkelijk te herkennen aan zijn symmetrische triple achterlichten. In 1965 werd de Caprice geïntroduceerd als een top-line Impala Sport Sedan. Het jaar erna werd de Caprice een aparte serie die boven de Impala werd gepositioneerd, welke op zijn beurt boven de Bel Air en Biscayne stond. De Impala werd Chevrolet’s meest populaire model op tot midden jaren 1980. Tussen 1994 en 1996, werd Impala nieuw leven ingeblazen als een gespierde 5,7 liter V8-aangedreven versie van de Caprice Classic sedan.

Eerste generatie Impala

De Impala werd in 1958 geïntroduceerd en gepositioneerd als top of the line Bel Air coupés en cabrio’s. Vanaf de voorruit naar achteren was de 1958 Chevrolet Bel Air Impala anders dan de tot dan toe typische Chevrolets. De hardtop had een iets kortere hardtop en een langere achterzijde, waardoor het leek alsfo de auto een langere body had. De wielbasis van de Impala was langer dan de goedkopere modellen, maar de totale lengte was gelijk.

Tweede generatie (1959-1960)

De 1959 Chevrolet Impala werd herontworpen en daarmee lager en breder en kreeg grotere staartvinnen. De triple-achterlichten werden vervangen door zeer grote, single “teardrop” achterlichten aan iedere zijde. De Impala was nu officieel een aparte serie met een vierdeurs hardtop, vierdeurs sedan, tweedeurs sport coupé en een cabriolet. De basismotor was een V8 met 185 PK. Daarnaast was een 290 PK krachtbron leverbaar en een big-block 348 cu 5,7 liter V8 met 315 PK. Het interieur van de Impala had een luxe uitstraling met onder andere armsteunen achter, elektrische klok en zonnedak. De Impala kreeg ook een zogenaamde ‘Speedminder’, een apparaat waarmee de bestuurder een maximale snelheid kon instellen waarbij er een zoemer zou klinken als deze ingestelde snelheid overschreden werd.

Het 1960-model was een beetje de brave versie van zijn voorganger uit 1959. Ontwerpers en marketeers zagen dat de combinatie van staartvinnen en chroom over zijn hoogtepunt heen was en besloten tot een wat behoudendere facelift. De triple achterlichten kwamen terug in een bescheiden vorm. Aan de voorzijde werden de luchtinlaten boven de koplampen geheel verwijderd. De Impala kreeg sierluchtinlaten, plus een witte band die langs het achterspatbord liep en was verkrijgbaar als hardtop sport sedan, sport coupe, convertible coupe en vierdeurs sedan. De krachtbronnen bestonden uit zeven verschillende V8-motoren die tussen de 170 en 350 PK leverden. In totaal werden er van deze generatie meer dan 490.000 gebouwd.

Derde generatie (1961-1964)

In 1961 werd de Impala gerestyled op het GM B-platform. De nieuwe body styling was strakker en vierkanter dan de eerdere modellen. De sport coupe modellen werden gekenmerkt door een ‘Bubbleback’ daklijn stijl en in 1961 kwam ook de voor dat jaar unieke tweedeurs sedan met pilaren. Deze variant werd zelden besteld en is tegenwoordig een schaarse collectible. In hetzelfde jaar kwam de zeldzame Super Sport (SS) optie op de markt en zou het het laatste jaar zijn voor het stationwagon-model onder de naam ‘Nomad’.

Het 1962 model kreeg de nieuwe ‘C’-styling voor alle modellen behalve de vierdeurs hardtop. De sport coupe modellen kregen de kenmerkende ‘cabriodak’-styling. Deze stijl bleek zeer populair en heeft bijgedragen aan de populariteit van de 1962-1964 Impala’s als verzamelobjecten. De overhangende dakstijl van de sedans werd vervangen door een meer aantrekkelijke, bredere ‘C’-pilaar met een wraparound achterruit.

De 5,7 liter V8 werd vervangen door de 380 PK sterke 409-cubic-inch 6,7 liter of de 409 PK sterke 409 cubic inch motor die beiden alleen met een handbak leverbaar waren. De small-block 283 werd aangeboden met een twee barrel carburateur. De 283 werd ook vergroot tot 327 kubieke inch (5,4 liter) en was leverbaar in twee versies: met 250 PK of met 300 PK. De productie van de Turboglide automatische transmissie werd stopgezet vanwege problemen, waardoor de Powerglide de enige automatische transmissie was tot 1965.

1963 Impala SS Hardtop Sport Coupe

Onder verzamelaars is de 1963 Impala het meest geliefd. Al was het model mechanisch bijna identiek aan de 1962 model, het verschil zat hem in het ontwerp van de body. De 1963 Impala’s kenmerkende body style had scherpe lijnen met spitse voor- en achterspatborden, dat de lange, lage stijl van het populaire autodesign in de vroege jaren zestig benadrukte. Het achterlichtpaneel was van aluminium, en werd omringd door een chromen rand. De Sport Sedan werd gekenmerkt door een nieuwe, gevouwen daklijn. Het model had een nieuw diep gelegen instrumentenpaneel waarbij alleen wel de temperatuurmeter werd vervangen door een eenvoudig indicatielampjes voor warme en koude motor. Een optionele fabriek toerenteller werd ingebouwd in het dashboard, net boven het stuur. Deze optie werd echter zelden besteld, maar gaf de Super Sport-modellen wel een extra gevoel van sportiviteit.

Voor 1964 werd de Impala enigszins gerestyled en kreeg een meer afgeronde, zachtere uitstraling. De individuele achterlichten werden nu omringd door een in carrosseriekleur gespoten paneel. De 409 kubieke inch 6,7 liter big block motor werd weer een optie, evenals de 2X4 carburateur instelling van de 425 PK motor.

Vierde generatie 1965-1970

1965 was een recordjaar voor Chevrolet met de Impala waarvan er meer dan 1 miljoen stuks werden verkocht in de VS. In dit jaar introduceerde Chevrolet ook de Impala Caprice, uitsluitend verkrijgbaar als een vier-deurs hardtop. De Caprice Custom werd geherintroduceerd als de Chevrolet Caprice in 1966 als top of the line full-size Chevrolet. Het model was leverbaar met de inline zes-cilinder, evenals de beroemde Chevrolet small-block en big-block V8. Net als bij voorgaande jaren had de Impala zowel binnen als buiten aardig wat chromen elementen en in het interieur geplooide bekleding en deurpanelen. De Impala was na de Ford Mustang de meest verkochte cabrio in de VS in 1966, met 38.000 exemplaren.

Het 1967-model werd opnieuw ontworpen met een verbeterde Coke-fles styling met op de Corvette geïnspireerde voor- en achterspatbord uitstulpingen die bij de 1967-1968 modellen het meest opvallend waren. In overeenstemming met de federale regelgeving werden veiligheidsvoorzieningen in de Impala’s gebouwd zoals een volledig inklapbare energieabsorberende stuurkolom, zijmarkeringslichten, driepuntsgordels in de coupe modellen. Het volgende jaar werd het model herontworpen met een nieuwe voorkant, nieuwe achterbumper met driedubbele ‘hoefijzer’-vormige achterlichten. In 1968 kwam er ook een custom coupe van de Impala op de markt. Het was een groot commercieel succes en zou worden voortgezet tot in 1976.

In 1969 kregen de Impala en andere full-sized Chevrolets een nieuw ontwerp en kwamen er wat zakelijker uit te zien. De nadruk lag duidelijk op het groter laten lijken van de auto, ook al bleef de wielbasis gelijk aan de vorige modellen. De nieuwe voorbumpers met een brede grille en horizontale achterlichten in de achterbumper maakte het model optisch ook breder. Het contactslot werd verplaatst van het instrumentenpaneel aan de stuurkolom en kreeg een stuur- en versnellingsslot. Alle 1969 GM auto’s behalve de Corvair kregen deze verandering, een jaar eerder dan door de overheid opgelegd. Impala station wagons werden omgedoopt tot de Chevrolet Kingswood, een naam die zou blijven bestaan tot 1972.

Vijfde generatie 1971-1976

De Impala bleef ook begin jaren zeventig het best verkochte model van Chevrolet. De motoren werden minder kracht al was er aan het begin van 1971 nog wel een high-performance big block V8 beschikbaar in de vorm van de Turbo-Jet 454, die 365 PK leverde. De vernieuwde modellen waren de grootste ooit en door hun enorme omvang, zaten deze nieuwe B-body Chevrolets dicht in de buurt van de luxe uitstraling van Cadillac. Een 1971 Impala kon dan ook op het eerste gezicht makkelijk worden aangezien voor een Cadillac Eldorado.

Het 1972 model introduceerde een grille die zich uitstrekte tot onder de bumper en werd vooral geleverd met V8-motoren. De 250 inline zescilinder was nog steeds standaard voor de sport coupe en de 4-deurs sedan modellen en de grootste krachtbron was de 454 cubic inch 7,4 liter V8. In dit jaar werden nog 6.456 convertibles verkocht maar dit zou het laatste jaar zijn voor dit type. Het jaar erna kregen de auto’s grotere schokabsorberende voorbumpers die volgens de nieuwe wetgeving verplicht waren. Nieuwe achterlichten werden in de nog conventionele achterbumper gemonteerd. Dit was het eerste jaar van de Caprice Classic cabrio. De Impala naam kwam terug op de Kingswood stationwagon-modellen.

In 1974 werd de achterbumper opnieuw ontworpen met schokdempers aan de strengere normen en de nieuwe achterlichten waren te zien te voldoen. De front-end werd ook opgefrist als in voorgaande jaren, met een nieuwe grille en koplamp bezels, een nieuwe header paneel, en een bumper met een drop-down middengedeelte. De sluitseinen verhuisde terug omhoog naast de koplampen opnieuw. Dit was het enige jaar van de 1971-1976 modellen de Impala had een andere front-end ontwerp dan de Caprice Classic, zoals andere jaren gebruikt ofwel een grille insert of vorig jaar Caprice voorzijde om de twee te onderscheiden. De rooflines van de Impala coupes werden ook herzien. Voor 1974 was de Custom Coupe niet langer een hardtop, met grote vaste achterste kwart glas en een dikke B-stijl. De Sport Coupe, nog steeds een pijler minder hardtop, nu gebruikt grotere roll-down kwart glas als dat van de 1971-1973 Custom Coupe, en had een smaller, fastback stijl, platte achterkant raam. Sedans gebruikt carryover lichaam schelpen uit voorgaande jaren.

Een limited-edition Spirit of America pakket werd aangeboden in 1974 op de Sport Coupe modellen; dit behelsde een witte of lichtblauwe lak, een witte vinyl dak, wit met rode of wit met blauwe bekleding, in kleur meegeverfde veiligheidsgordels en vloermatten, speciale wieldoppen, optionele witte rally wielen, sportieve zijspiegels en rode pin-striping. Speciale spatbord en dashboard badges lieten zien dat het hier om een speciale versie ging. Chevrolet bood ook de Nova en Vega in een Spirit of America versie.

De 1975 Impala gebruikt een Caprice voorzijde van het 1974 model, met een andere grille en embleem. Het Caprice model werd herzien met een nieuwe voorkant met verzonken koplampen, een nieuwe motorkap en nieuwe spatborden. Voor dit jaar werden ook de bekleding, deurpanelen en het dashboard herzien, net als de radio en climate control. De snelheidsmeters kregen naast mijlen ook kilometeraanduiding. Een High Energy Ignition (HEI) systeem werd officieel geïntroduceerd in 1975, hoewel het op sommige 1974 auto’s al als een clandestiene optie werd geïnstalleerd. Katalysatoren werden ook geïntroduceerd, evenals een aantal nieuwe opties, waaronder een Econominder meter pakket (die ook een koelvloeistoftemperatuurmeter had), ruitenwissers met interval, en 50/50 neerklapbare achterbank.

Een Landau model was leverbaar voor de 1975 en 1976 modellen en was te herkennen aan een landauer vinyl dak (met een chromen band over het dak), een keuze van speciale lakkleuren, sportieve buitenspiegels, in kleur meegespoten wieldoppen en pin-striping. In het interieur waren de veiligheidsgordels en vloermatten in dezelfde kleur als de carrosserie. De spatborden en het dashboard kregen speciale emblemen die bij het pakket hoorden. De 2-deurs hardtop-versie (ook wel de “Sport Coupé” genoemd) werd na 1975 herontworpen topt de Custom Coupe, met zijn brede “B” pilaar en vaste achterruit, de enige 2-deurs was dit de enige Impala die leverbaar was in 1976.

Garages en specialisten

• Hier kan uw bedrijf staan
• Stalling Bollenstreek - Voorhoutspecialist
• Stoffeerderij C. van Straaten en Zn. - Woerdenspecialist
• Tony de Bruijn bekledingen - Roosendaalspecialist

Clubs, fora en verenigingen

• 40’s & 50’s American Cars Enthusiasts
• Amerikaanse Auto Club The Cruise Brothers
• Amerikaanse Automobiel Club
• Backstage Chevy Club
• Belgian Corvette Club
• Chevrolet Forum
• Corvette, Camaro en Firebird club
• Heartbeat forum
• Koninklijke Nederlandse Automobiel Club
• Oldtimer en Classic Car Club Heel
• Stingray ’82
• Sunday Cruisers
• Veenendaalse Oldtimer Club
• Vereniging voor behoud van Corvettes in Nederland
• Vlaamse Vehikel Klub

Ook interessant

• 

  Investeren? Klassieke auto’s (en horloges)!

• 

  Collectie beslaat historie Amerikaanse legerjeep

• 

  Autoshow van Parijs terugblik