De Mercury Eight is een auto die tussen 1939 en 1951 door de Mercury-divisie van Ford op de markt werd gebracht. Ford plaatste de full-size Mercury Eight tussen de Ford Deluxe modellijnen en de Lincoln. In totaal zouden er drie generaties van de Eight geproduceerd worden in 12 jaar tijd.

Tijdens de productie bood de Eight een volledige reeks carrosserievarianten, waaronder coupés, sedans, cabrio’s en stationwagens. Voor de eerste generatie werd de Eight geproduceerd met een eigen carrosserie, waarbij zijn eigen versie van een Ford-carrosserie werd aangepast voor de tweede generatie. Voor de derde generatie deelde de Eight zijn carrosserie met de Lincoln.

De Mercury was aantrekkelijk geprijsd, enkele honderden dollars meer dan de Ford V-8, maar enkele honderden minder dan de Lincoln Zephyr en ongeveer hetzelfde als de Oldsmobile en Dodges, Hudsons en de Buicks uit het hogere segment. De motor was een 95 pk-versie van de Ford V8-motor en de het ontwerp was geïnspireerd op de Zephyr en had vanaf het begin hydraulische remmen.

De eerste serie van de Eight was van 4.978 mm lang, iets waarvoor het merk uitgebreid reclame maakte in combinatie met het zuinige verbruik.

Hoewel de modelnaam pas in het modeljaar 1941 op de voorkant van de motorkap zou verschijnen, werd de auto vanaf het begin prominent in de verkoopliteratuur aangeduid als de “Mercury Eight”. Dit is ongetwijfeld omdat de werkelijke serienamen, 99A in 1939 en 09A in 1940, iets minder commercieel waren. Een 09A-model uit 1940 heeft de woorden “Mercury Eight” in een embleem dat van voor naar achter langs de bovenste motorkaplijnen aan beide zijden loopt. Het verschijnt als verchroomde tekst bovenop een dubbele rode balk. Tegen het einde van 1940 kon Mercury adverteren met het feit dat het 150.000 exemplaren van de Eight had verkocht.

Tweede generatie Mercury Eight

De Mercury Eight uit 1941 kreeg een geheel nieuwe vormgeving en enkele technische verbeteringen. De Mercury deelde nu zijn carrosserie met Ford, waarschijnlijk om de productiekosten van het model te verlagen. De wielbasis van de Mercury werd met bijna 3 centimeter verlengd. De auto had 5 cm meer hoofdruimte, tweedelige voorspatborden en grotere ramen. De voorste stijlen werden smaller gemaakt en de voorruit werd breder, verdiept en steiler gekanteld.

Parkeerlichten werden apart bovenop de spatborden geplaatst voor meer zichtbaarheid. De randen van de koplampen werden opnieuw ontworpen. Bij alle gesloten Mercurys gingen de achterste zijruiten open. De voorste ventilatieroosters werden nu met een zwengel bediend en in gesloten auto’s rolden de ventilatieroosters met de ramen mee naar beneden. De 4-deurs cabriolet, aangeboden in 1940, was verdwenen, maar er kwam een ​​stationwagen voor in de plaats. De carrosserie van de woodie-wagen achter de motorkap was identiek aan die van Ford en werd geproduceerd in de Iron Mountain-fabriek van het bedrijf in het Upper Peninsula van Michigan. Het “Eight” -script werd naar de achterkant van de motorkap verplaatst. In het modeljaar 1941 werden 90.556 Mercury Eights verkocht.

In 1942 werden de slanke kogellampen van de Mercury Eight vervangen door rechthoekige versies die hoog op de spatborden aan de binnenkant van de koplampen waren geplaatst. Treeplanken waren nu volledig verborgen onder uitlopende deurbodems. Het instrumentenpaneel kreeg nu twee identieke ronde klokken voor snelheidsmeter en klok met meters links van de snelheidsmeter, een handschoenenkastje rechts van de klok en een grote radio-luidsprekerafdekking in het midden.

De grille leek meer op die van de Lincoln-Zephyr en Continental. Het “Eight” -script was verdwenen, maar er verscheen een “8” bovenaan het midden van de grille. Het vermogen werd opgeschroefd naar 100 PK. Mercury’s grootste technische nieuws voor 1942 was de “Liquamatic”, Ford’s eerste halfautomatische transmissie. Het was niet echt een succes en Mercury zou geen andere automatische transmissie hebben totdat de Merc-O-Matic in 1951 verscheen, wat natuurlijk een echte automaat was. De productie van de Mercury Eight voor het korte modeljaar 1942 bedroeg in totaal slechts 1.902. De productie werd stopgezet in februari 1942 toen Amerikaanse autofabrieken massaal omschakelden naar de productie van oorlogsmateriaal.

Hoewel de vooroorlogse geschiedenis van Mercury kort was, had de Mercury Eight al het imago verdiend van een prima performer in zowel vermogen als verbruik, dit imago was geheel in overeenstemming met de merknaam, gekozen door Edsel Ford. De Mercury Eight werd in deze periode sterk geïdentificeerd als een luxe Ford. In 1945 zou de Lincoln-Mercury-divisie worden opgericht om daar verandering in te brengen.

Een nieuw rooster was het meest opvallende verschil tussen de Mercurys uit 1942 en 1946. Het had dunne verticale spijlen omgeven door een sierstuk dat in dezelfde kleur was geverfd als de auto. Een “Acht” -script verscheen nu in het midden. De automatische transmissieoptie van Liquimatic verviel. De meest opvallende nieuwe Mercury was de Sportsman cabriolet. Het bevatte houten carrosseriepanelen. Er werden slechts 205 exemplaren van gemaakt en de productie ervan werd het volgende modeljaar stopgezet. Mercury verkocht in totaal 86.603 Eight modellen.

Wijzigingen in stijl waren in 1947 gering. De naam Mercury werd op de zijkant van de motorkap geplaatst. Er werden verschillende wieldoppen gebruikt. De rand rond de grille was verchroomd. Het “Eight” -script liep nog steeds door het midden. Er was ook een nieuwe kofferbakbekleding. In het interieur werd meer chroom gebruikt en de wijzerplaten van het dashboard werden opnieuw ontworpen. e cabriolet en stationwagen werden geleverd met lederen bekleding. De andere carrosserievarianten gebruikten stof. De Sportsman-cabriolet met houten lambrisering was verdwenen. Er werden 86.363 Mercury Eights verkocht.

Voor alle praktische doeleinden waren de Mercury Eights uit 1948 identiek aan de jaren 1947. De belangrijkste wijzigingen waren verschillende wijzerplaten en geen stuurkolomvergrendeling. Er werden 50.268 Mercury Eights verkocht in 1948.

Foto: Tino Rossini

Derde generatie Mercury Eight

De eerste naoorlogse Mercury werd geïntroduceerd in 1949. De motor was een platte V8. Een nieuw overdrive-systeem was optioneel, geactiveerd door een hendel onder het dashboard. De styling van de Mercury Eight, toen deze in 1949 werd uitgebracht, nam het ‘ponton’-uiterlijk aan en dit was wezenlijk anders dan het design van vooroorlogse modellen. De verkoopcijfers van zowel Ford als Mercury braken records in 1949. De nieuwe benadering van styling was ook duidelijk bij de volledig opnieuw ontworpen Lincoln en de geheel nieuwe Lincoln Cosmopolitan.

De Mercury Eight gebruikte volledige instrumenten. Een AM-radio met 8 buizen was als optie verkrijgbaar. De 4-deurs stationwagen werd vervangen door een 2-deurs model. Hoewel de wagen nu een volledig metalen dak had, bestonden de zijkanten nog steeds uit houten panelen.

De Mercury Eight werd ook een populair model onder customizers. De Eight werd een echte “lead sled”, net zoals de Ford V-8 (als de “deuce”) de ultieme hot rod werd. De Eights behoorden tot de eerste modellen die een vervangende kopklepper kregen, aangezien Oldsmobile en Cadillac in 1949 de eerste hoge-compressie OHV V8-motoren ontwikkelden, terwijl Ford nog steeds een zijklepmotor gebruikte.

Sam en George Barris gebruikten ook de carrosserievariant uit 1949 om “de beroemdste aangepaste auto ooit”, de Hirohata Merc, te bouwen voor klant Bob Hirohata in 1953. Het zette een stijl neer datn grote invloed had op custom car builders en het model verscheen destijds in verschillende tijdschriften. Glasvezelreplica’s van de Eight, geïnspireerd op de auto van Sam Barris, zijn nog steeds in productie en zijn populair bij custom- en hengelliefhebbers.

In 1950 werd een high-end tweedeurs Monterey-coupé geïntroduceerd in dezelfde stijl als de Ford Crestliner, de Lincoln Lido-coupé en de Lincoln Cosmopolitan Capri-coupé om te concurreren met de hardtop coupés die General Motors het vorige modeljaar had geïntroduceerd.

Voor het modeljaar 1952 breidde Ford zijn gelijknamige divisie uit tot drie naamplaatjes en Lincoln en Mercury tot twee, waarbij Mercury de Eight verving door Monterey, wat eerst slechts een uitvoering was van de Mercury.

Garages en specialisten

• Hier kan uw bedrijf staan
• Stalling Bollenstreek - Voorhoutspecialist
• Stoffeerderij C. van Straaten en Zn. - Woerdenspecialist
• Tony de Bruijn bekledingen - Roosendaalspecialist

Clubs, fora en verenigingen

• Amerikaanse Auto Club The Cruise Brothers
• Amerikaanse Automobiel Club
• Koninklijke Nederlandse Automobiel Club
• Oldtimer en Classic Car Club Heel
• Veenendaalse Oldtimer Club
• Vlaamse Vehikel Klub

Ook interessant

• 

  Fiat 600 Multipla met wat ouderdomsvlekjes

• 

  Bentley: even 60 liter olie verversen.

• 

  Unique Limited maakt er wat moois van