Rallykanon: de Lancia Stratos!
Fiat was in de jaren zestig een enorm Italiaanse conglomeraat en bouwde naast auto’s ook bussen en industriële apparatuur, ook waren ze eigenaar van Alitalia, een internationaal bouwbedrijf, een verffabrikant en meer. Dit zorgde voor een gezonde hoeveelheid cash in het bedrijf. Na een organisatorische herstructurering en de overname van Autobianchi, werd het bedrijf uiteindelijk verkocht aan Volkswagen. De groei van Fiat was zo explosief het bedrijf in 1968 de “meest dynamische autofabrikant in Europa” werd genoemd.
De business ging goed. Zo goed zelfs, dat Fiat controlerende belangen begon te kopen in meer prestigieuze merken, waaronder Ferrari en Lancia. Lancia was altijd sterk verbonden geweest met het designhuis Pininfarina, maar het merk volgende Lamborghini’s voorbeeld met de Miura en begon met het verkennen van een partnerschap met Bertone, waar de ontwerper van de Miura werkzaam was. Giorgetto Giugiaro begon met het ontwerp van de Stratos, maar toen hij Bertone verliet, werd de auto verder getekend door Marcello Gandini. Lancia wilde met deze auto een aanval doen op het World Rally kampioenschap.
Ferrari had al een goede marktpositie in de racerij en Formule 1 en ook zij hadden een sterke band met Pininfarina. Lancia wilde zich met deze actie onderscheiden en kans maken op eigen glorie binnen de racerij. Nuccio Bertone voelde de stille wens van Lancia goed aan en gaf de aandrijflijn van de Lancia Fulvia Coupe aan ontwerper Marcello Gandini met de opdracht een rijdende show-auto te ontwerpen die Lancia zou overhalen om zaken met Bertone te doen. Marcello’s werk werd de Lancia Stratos Zero en het maakte zo’n grote indruk dat Lancia besloot te gaan werken met Bertone. Het ontwerp van de Stratos Zero leek meer op de Countach dan op de uiteindelijke Lancia Stratos en je zou kunnen zeggen dat Gandini dus met dit design ook het eerste zaadje plantte voor de Countach.
De samenwerking tussen Lancia en Bertone was vanaf het begin bedoeld om een rally auto te bouwen die de successen van de Fulvia kon voortzetten. De Fulvia won de Euro Rally Championship in 1969 en de IMC trofee in 1972. Na uitgebreid testen in 1972 en ’73 met verschillende prototypes, deed de Stratos in 1974 mee en won dat seizoen, evenals de twee opvolgende seizoenen. Een indrukwekkende prestatie, zo zag ook Enzo Ferrari die helemaal niet wilde dat de Stratos zo sterk zou concurreren met de Dino. Om die reden deed hij er alles aan om de levering van de (V6 Ferrari Dino) motoren aan Lancia te vertragen. Uiteindelijk kon hij dit niet langer uitstellen en werden alle vijfhonderd blokken in een keer geleverd aan Lancia. Echter was het ontwerp van de Stratos van een minstens net zo grote invloed op de prestaties als de in het midden geplaatste krachtbron.
De Lancia Stratos lijkt nogal hoog, maar dit is een optische illusie. De auto lijkt hoog omdat de carrosserie zo kort is en de Stratos ook een heel korte wielbasis heeft van minder dan 2,2 meter. Hierdoor is de Stratos zeer goed handelbaar, wat in een rally-race wel handig is. Daarnaast is het ook een zeer kleine auto van 3,7 m maar is de Stratos door zijn ontwerp zeer opvallend aanwezig.
