Autoweek Live. Geslaagd of gezakt?
Autoweek Live begon matig moet ik eerlijk zeggen. En dan waren we nog niet eens gearriveerd! Ik heb het dus over het weer. De voorspellingen waren goed, maar we reden in de regen richting Lelystad. Even parkeren in het lokale weiland tussen de ooievaars en vervolgens met een pendelbus in tien minuutjes naar het terrein. Prima te doen.
Overigens wel jammer dat er geen parkeerplaats bij het terrein was ingeruimd voor mensen met oldtimer en/of supercar. Zo mis je toch al een paar modellen die de moeite waard kunnen zijn zoals een mooie Mercedes-Benz 280SE.
De lokatie ligt er best mooi bij met de grote baan om het terrein heen waar flink geraced wordt. het brengt je wel meteen in de stemming. De driftende BMW’s, de moderne supercars, de elektrische auto’s en de workshops; wij geloven het allemaal wel. We komen natuurlijk voor het klassieke moois dat staat uitgestald. Als we eerlijk zijn dan valt “de collectie” een beetje tegen. Het is ingedeeld naar decennium maar per decennium zijn het nog geen twintig auto’s. Dat wordt een kortere middag dan we dachten. Daar staat wel tegenover dat er een paar plaatjes tussen staan. Dus we laten er uiteraard een paar de revue passeren.
De jaren veertig en vijftig stonden er niet bij, maar toch waren er ook een paar mooie exemplaren om die twee decennia te vertegenwoordigen. Zoals een mooie Volvo PV444, niet te verwarren met zijn opvolger de PV544 die we ook kennen als de “kattenrug”.
De jaren zestig zijn goed vertegenwoordigd door de Amerikanen. Dat betekent dat er nog minder auto’s onder het tentje passen want er staan grote Cadillacs, Chevrolets en Buicks. Uiteraard wordt er toepasselijke sixties muziek gespeeld. We missen alleen nog de vetkuiven en de meisjes in petticoats.
We beginnen de jaren zeventig met een mooi en veel kleiner stukje Nederlandse historie in de vorm van een witte Daf 55C met watergekoelde Renault-motor.
Nog een mooie exemplaar uit de jaren zeventig is deze 38 jaar oude Fiat 131 Mirafiori.
Voor ons waren de mooiste exemplaren onderstaande Simca 1000 uit 1966 en een mooie Mazda 818 uit 1976. Van deze Mazda staan er nog 11 geregistreerd in Nederland. Die is dus knap zeldzaam aan het worden.
Was Autoweek Live de moeite waard? Ik denk voor de gemiddelde bezoeker wel. Het is natuurlijk een evenement dat veel groter is dan alleen maar klassiekers. Ik denk wel dat er meer in zit en dat onder andere een betere indeling van het terrein en meer informatie bij de auto’s en activiteiten het evenement wat meer variatie zou geven. Daarnaast wil je auto’s ook graag zien (en horen!) rijden, dat geldt natuurlijk ook voor de klassieke auto’s. Ook misten we wel een beetje de klassieke supercars als oude Ferrari’s, Maserati’s, Lamborghini’s en Porsches. Misschien volgend jaar?
Het weer hielp in ieder geval mee want na een uur brak de zon door waardoor alles er opeens stukken mooier bij stond. En in de achtergrond het gebulder van motoren en de lichte geur van verbrand rubber in de neus doet elke Petrolhead goed. Als breed auto-event heb je wel een geslaagde middag. Voor liefhebbers van klassiekers is het eigenlijk nog een maatje te klein.
Autoweek Live: geslaagd, maar er zit meer in.
Uiteraard vind je nog veel meer foto’s op onze Facebook pagina