Volvo 400 480
De Volvo 480 is onder leiding van Rob Koch ontworpen op de stylingafdeling van Volvo Car (later NedCar) in Helmond en werd gebouwd door de fabriek van dit bedrijf in Born. Met de Volvo 480 introduceerde Volvo verschillende innovaties.
Aan het eind van de jaren ’70 had Volvo te kampen met een ietwat bezadigd imago en begon met het ontwikkelen van een kleinere en zuinige Volvo, vooral gericht op de Amerikaanse markt. Onder de projectnaam G13 (later veranderd in Galaxy) ontwikkelde Volvo de 480 ES. Voor het model van de 480 zijn door verschillende ontwerpstudio’s meerdere ontwerpen gemaakt. De uiteindelijke versie is getekend door de Nederlander John de Vries onder leiding van Rob Koch. Dit ontwerp werd verkozen boven de andere ontwerpen van Bertone, Coggiola en Volvo’s eigen ontwerpafdeling in Zweden. De ontwerpers hebben zich vooral laten inspireren door de legendarische Volvo P1800 en de futuristische Reliant Scimitar.
Presentaties van de 480
In maart 1986 werd de auto aan het publiek gepresenteerd op de Autosalon van Genève. Het was de bedoeling van Volvo de nieuwe Volvo 700-serie, die tegelijkertijd geïntroduceerd werd, prominent onder de aandacht te brengen, maar de pers stortte zich vooral op de bijna futuristisch vormgegeven Volvo 480. De 480 ES zag er sportief uit met zijn aerodynamische neus met inklapbare koplampen en lange daklijn, maar het was geen pure sportwagen, het was eerder een sportieve coupé. De 480 ES was een vooruitstrevend model en Volvo’s eerste voorwielaangedreven auto. Zo had hij als een van de eerste personenauto’s een digitaal informatiecentrum waarop allerlei gegevens waren af te lezen, zoals temperaturen van olie, water en buitenlucht, actieradius, de resterende hoeveelheid benzine en het benzineverbruik. Een ander nieuw concept was de motorkap van fiberglas, die uiteindelijk zwaarder bleek dan een metalen motorkap. In de pers werden vooral de goede rijeigenschappen geroemd.
Kenmerken van de Volvo 480
De Volvo 480 had en heeft verschillende unieke kenmerken. Naast de al genoemde carrosserievorm met de bijzondere daklijn, de klapkoplampen en het elektronische informatiecentrum waren dat onder andere de karakteristieke achterklep, de achterbank met 2 separate stoelen, en het materiaalgebruik met zowel ruim gebruik van versterkt en verzinkt staal, als aluminium en kunststof. Het model heeft in verschillende landen designprijzen gewonnen. In autotesten werden als positieve punten vooral genoemd: de wegligging en rij- en stuureigenschappen, de remmen, het gunstige brandstofverbruik, het luxe uitrustingsniveau en het ergonomische dashboard. Inherent aan het type auto is de beperkte bagageruimte, hoewel die wel vergroot kan worden door de achterstoelen om te klappen. In de praktijk blijken alle motoren ook na vele jaren en kilometers zeer betrouwbaar. De elektronica daarentegen kan exemplarisch storingsgevoelig blijken. De carrosserie bleek goed roestbestendig, maar bij oudere modellen kan toch roest de kop opsteken, vooral bij de achterste wielkasten.