MENU

Glas Goggomobil

Goggomobil was een serie brommobielen die na de Tweede Wereldoorlog door Glas in de Beierse stad Dingolfing werd geproduceerd. Glas produceerde drie modellen op het Goggomobil-platform: de Goggomobil T-sedan, de Goggomobil TS coupé en de Goggomobil TL-bestelwagen. De motor was een luchtgekoelde tweetaktmotor met twee cilinders die oorspronkelijk een cilinderinhoud van 250 cc had, maar later verkrijgbaar was in grotere maten van 300 cc en 400 cc. Het had een elektrische preselectieve transmissie gebouwd door Getrag en een handmatige koppeling. De motor zat achter de achterwielen. De ophanging was rondom onafhankelijk met schroefveren met pendelassen.

 

goggomobil fabriek

de Goggomobil fabriek in Dingolfing

 

Goggomobil

De naoorlogse crisis in Duitsland had geleid tot een hausse aan minicars en driewielers, waarbij voertuigen als de Heinkel, Isetta en Messerschmitt een groot deel van de markt veroverden, vooral in exportmarkten zoals het VK waar drie wielers speciale voordelen boden in lage belastingen en hun beschikbaarheid voor houders van motorfietslicenties die meer comfort wilden dan twee wielen.

 

Best of... Goggomobil!

 

Glas besloot de driewielermarkt te negeren en voor een heel kleine auto te gaan, de Goggomobil, die voor het eerst in 1955 verscheen. Deze kleine tweedeurs salon was nog geen drie meter lang en stond op kleine wielen met trommelremmen. De motor was aan de achterkant van de auto gemonteerd, het eerste aangeboden model was een tweecilinder tweetaktmotor die dwars in de auto was lag. Van 1955 tot 1969 werden er 214.313 sedans, 66.511 coupés en 3.667 Transporter-bestelwagens en pick-ups gebouwd.

 

Goggomobil Sedan (Limousine)

De Goggomobil T250 werd door Glas geïntroduceerd op de IFMA internationale fiets- en motorshow van 1954. De T250 was een conventioneel ogende tweedeurs sedan met een aan de achterzijde gemonteerde 245 cc luchtgekoelde tweetakt rechte tweelingmotor.

In 1957 werden er ontwerpwijzigingen doorgevoerd in de T250. In plaats van het eerdere systeem met één wisser werden twee ruitenwissers gebruikt en werden de schuiframen in de deuren veranderd in opklapbare ramen. Ook op dit moment kwamen de T300 en T400 op de markt; deze hadden grotere motoren van respectievelijk 300 cc en 400 cc.

De laatste ontwerpwijziging voor de T-sedan vond plaats in 1964, toen de achteraan scharnierende zelfmoorddeuren werden vervangen door conventionele voorscharnierdeuren. Er werden 214.313 sedans gebouwd toen de productie op 30 juni 1969 eindigde.

 

De Goggobmobil coupé

De Goggomobil TS 2 + 2 coupé werd geïntroduceerd op de IFMA-show in 1957 naast de verbeterde T-sedan. Het was verkrijgbaar als de TS250, de TS300 en de TS400, het nummer weerspiegelt de geschatte motoromvang in kubieke centimeter. De enige grote ontwerpwijziging aan de TS-coupé was de wijziging van achteraan scharnierende zelfmoorddeuren naar conventionele conventionele deuren aan de voorzijde in 1964.

De TS-coupé was altijd tien tot twintig procent duurder dan de T-sedan. De totale productie van TS-coupes was 66.511.

 

interieur goggomobil

 

Glas stond al snel bekend om kleine auto’s zoals de Goggomobil. Echter, in 1964 introduceerde het bedrijf de Glas 1300GT coupe en later de 1700GT. De body werd ontworpen door Pietro Frua. Maar de concurrentie, vooral van Britse auto’s, was zwaar en het bedrijf had het moeilijk. In 1966 brachten ze de 2600GT op de markt, aangedreven door een SOHC 2,6 liter V8-motor. Het mocht echter allemaal niet helpen en in hetzelfde jaar werd het bedrijf verkocht aan BMW.



Glas modellen


Garages en specialisten


Clubs, fora en verenigingen


Ook interessant