MENU

Het ei en de walvis

Woensdag 10 december 2014 om 08:58 door Frank

Het klinkt als de titel van een fantasierijk jongensboek, maar we hebben het hier over twee creaties van de Franse industrieel Paul Arzens. Arzens kwam uit Parijs waar hij studeerde aan de kunstacademie en vervolgens niet onverdienstelijk schilderde. Hij kon leven van de opbrengst van zijn creaties en richtte in zijn vrije tijd zijn aandacht op industrieel ontwerp.

 

In 1935 richtte Arzens zijn aandacht op het ontwerp en de productie van auto’s. Hij ontwierp en bouwde een zestraps automatische transmissie, die hij in een oude Chrysler lepelde. Robert Peugeot was onder de indruk van het ontwerp maar een deal tussen Peugeot en Cotal met betrekking tot een nieuwe transmissie gooide roet in het eten.

 

Arzens La Baleine voorzijde

 

Arzens La Baleine

La Baleine uit 1938

 

Arzens La Baleine achterzijde

 

Arzens liet zich echter niet ontmoedigen en kwam twee jaar later met een opvallende en gestroomlijnde tweezits cabriolet prototype body gebouwd rond het chassis van een oude Buick. De auto kreeg de toepasselijke naam ‘La Baleine’ oftewel ‘de walvis’. Met geïntegreerde koplampen, een panoramisch gebogen plexiglas voorruit en een ponton formaat-styling was het een opvallend ontwerp dat meer thuis hoorde in de jaren vijftig en zestig. De auto later bij de Bugatti’s van de Schlumpf Collection in wat is uitgegroeid tot het National Motor Museum in Mulhouse.

 

arzens l'oeuf

De elektrische ‘l’Oeuf’

 

1942 Paul Arzens L'Œuf électrique

 

CarStuff: Dream Cars | 1942 L'Oeuf Électrique

 

Twee jaar later, na de Duitse invasie, was er vrijwel geen benzine beschikbaar voor burgers en dus kwam Arzens met een tweede Baleine. Deze versie leek op de eerste versie maar was gebouwd op het veel lichtere chassis van een oude Fiat waar hij vervolgens 1.100 kg aan accu’s in legde. Arzens had de smaak te pakken en in 1942 verscheen een nieuw model dat direct ‘L’Oeuf’ (het ei) werd genoemd, door zijn eivormige ontwerp.

 

Opvallende kenmerken waren de kleine wielen en een groot deel van de carrosserie dat was gemaakt van gebogen transparant plexiglas. De body woog slechts 60 kg, wat uiteraard hoger werd door de elektromotor en de accu’s. Met l’oeuf konden twee volwassenen toch zo’n 100 km rijden op een gangetje van 70 km/u. Meer auto’s zou Arzens niet ontwerpen, met uitzondering van La Carrosse in 1951, en na de Tweede Wereldoorlog ging hij aan de slag voor de French National Railway Company (SNCF).


Ook interessant

Reageren

Je e-mailadres wordt niet getoond
* Verplicht veld

*