Henri en zijn Lotus Elan M100
Ik ben op weg naar Henri, hij is namelijk de eigenaar van misschien wel de meest ingetogen maar ook de meest aparte Lotus die ooit is gebouwd: de Lotus Elan M100. Ik heb het dan zeker niet over de prestaties maar wel over het ontwerp, zowel visueel als technisch. Hoe vaak hoor je “Lotus”, “ingetogen”, “Isuzu” en “voorwiel aangedreven” in een zin?
Foto: www.klassiekerweb.nl
Het leek Henri wel een goed idee om af te spreken op een passende lokatie: Van der Kooi Sportscars te Houten, dealer van de prachtige merken Lotus, Noble en Caterham. En waarom ook niet? Bij aankomst staat de Engelse bolide van Henri voor de deur en binnen staat uiteraard nog veel meer moois.
Gerelateerd model
Elan
Dit wordt een prima ochtend! Henri steekt direct van wal en praat aan een stuk door over Lotus en zijn M100. Het is duidelijk: ik zit hier met een absolute liefhebber. Hij is zelf ook actief als fotograaf, lid van de Lotus Club Holland en hij heeft al de nodige Lotus bezitters geïnterviewd. Maar vandaag wordt dus de interviewer dus geïnterviewd.
Toen hij jong was, werd hij verliefd op de Lotus Super Seven. Deze auto was goedkoper als je hem als kitcar kocht en dit gaf het voor Henri een extra dimensie. Het bleef bij een droom want in die tijd kon hij met zijn achttien jaar, deze Lotus niet betalen. De combinatie van laag gewicht, goed vermogen en superieure wegligging bleef echter op zijn netvlies gebrand staan. Op veel latere leeftijd ging zijn droom toch in vervulling en kocht hij op 58-jarige leeftijd in Gent zijn Elan M100. Dit exemplaar kwam van de eerste eigenaar uit Luxemburg.
Foto: www.klassiekerweb.nl
Henri zag de M100 voor het eerst op de AutoRAI in 1991. Er stond daar een exemplaar met de motorklep open waardoor het Isuzu-motortje goed te zien was. Niet meteen een blok waar zijn hart sneller van ging kloppen. Daarnaast was het een voorwiel aangedreven Lotus met een prijskaartje van een Porsche 911. Dit ging hem zeker niet worden, wat een aanfluiting voor Lotus, dacht hij toen! Nu, ruim 20 jaar later, rijdt Henri elke keer met een grote glimlach van voldoening in zijn M100. Wat is er gebeurd? De auto is vele malen beter dan je zou denken. De wegligging is fantastisch en op het circuit weet hij zelfs de Elises achter zich te houden! De Elan is weliswaar zwaarder, maar de voortrein van het model is een bijzonder stukje Engels ontwerp waarmee de auto strak aan de weg plakt. Henri is zijn Elan steeds meer gaan waarderen en hij houdt van de tijdloze vorm van de auto: “Over tien jaar is deze auto nog steeds mooi.”
Henri heeft via via inmiddels een tweede complete motor met versnellingsbak op de kop getikt van een gecrashte Spaanse M100 van een graaf met een automuseum in Andorra. Hierdoor had de motor nog maar net 10.000 km gedraaid en de stickers op de motor zien eruit alsof de motor zo uit de fabriek is gekomen. Of hij deze motor gaat inbouwen weet hij nog niet maar hij heeft alvast wel een heel mooi reserve-exemplaar van zowel motor als bak. Als het aan hem lag, kocht hij elk exemplaar op dat hij tegen komt en hij is ervan overtuigd dat het model alleen maar in waarde zal stijgen. Dit rode exemplaar met slechts 10.000 kilometers op de teller stond in een automuseum met de stickers van de fabriek nog op het blok dat wellicht dus een nieuw leven gaat krijgen in de M100 van Henri, mocht dit ooit nodig zijn.
Foto: www.klassiekerweb.nl
Foto: www.klassiekerweb.nl
Foto: www.klassiekerweb.nl
Het wordt tijd voor een rondje Houten en Henri demonstreert in ons ritje de wegligging van de Elan. Ik moet eerlijk toegeven dat de Elan een stuk pittiger rijdt dan hij eruit ziet en dat de wegligging inderdaad bijzonder straks is, zeker voor een voorwiel aangedreven auto. Het Isuzu-motortje doet zijn werk vol overgave en heeft verrassend veel koppel. De Engelse sportwagen kleeft aan de weg en de eerdere wat opschepperig klinkende praat over Elises voorblijven op het circuit verandert al snel in een geloofwaardig verhaal. Het is duidelijk dat de Elan M100, ondanks dat het een apart model is (en het enige model ooit met voorwielaandrijving) in de hele Lotus geschiedenis, een auto is die zonder schaamte het Lotus logo mag voeren. Het ingetogen ontwerp zal bij andere weggebruikers juist bijdragen aan een verbaasde blik als met moeite maar tevergeefs geprobeerd wordt om het ‘autootje’ bij te houden.
Van het model rijden er nog maar een handjevol rond in Nederland en wereldwijd misschien nog een kleine achthonderd inclusief de S2 exemplaren. De M100 bestaat inmiddels 25 jaar en Henri weet een ding zeker: zijn Elans doet hij nooit meer weg. Bij mijn vertrek zie ik dat de volgende persoon al bij Henri op audiëntie mag komen. Zijn Lotus Elan +2 uit 1970 staat al op de parkeerplaats. Het blijft mooi om te zien: mensen met passie voor een klassieker en daar is Henri er een van.
Foto: www.klassiekerweb.nl