de Lamborghini Jarama is 50 jaar
Met onze voorliefde voor Italianen is er weinig nodig om weer eens een fraai Italiaanse klassieker in het zonnetje te zetten. Dit keer is de zeldzame en onbekende Lamborghini Jarama aan de beurt. 50 jaar geleden werd dit model onthuld op de Autoshow van Genève. Overigens wordt onze mening over het ontwerp lang niet door iedereen gedeeld, maar oordeel vooral zelf.
De Jarama is de naam van een rivier in Spanje, een regio net ten noorden van Madrid waar nationalistische en republikeinse troepen vochten tijdens de Spaanse burgeroorlog, de naam van het eerste speciaal gebouwde racecircuit in Spanje, een beroemd ras van vechtstieren, en…het naamplaatje op het nieuwe model van Lamborghini waarvan slechts 328 exemplaren werden gebouwd tussen 1970 en 1976.
De officiële naam was de Lamborghini Jarama GT en werd in maart 1970 gepresenteerd aan het grote publiek. Het model was volgens de maker “de nieuwste evolutie van het concept van de 2 + 2 grand touring sedan van het het Italiaanse merk”. Maar dan wel met een voorin geplaatste 4-liter V12 met zes carburateurs die een 350 rasechte Italiaanse paardenkrachten wist te leveren. Hiermee was de Lamborghini Jamara goed voor een top van zo’n 270 km/u.
Technisch was de Jarama gebaseerd op zijn voorgangers, de Lamborghini 400 GT en Islero, maar de Jarama carrosserieën werden ontworpen bij Carrozzeria Bertone door design koning Marcello Gandini. “Strakke en hoekige lijnen” waren het ontwerpthema en pasten precies bij de stijltrends van de jaren 70. Echt weer zo’n ontwerp dat wat ons betreft bewijst dat goed design echt door talent gemaakt wordt. Gandini was zo’n talent en heeft garages vol aan bekende modellen ontworpen voor onder andere Lamborghini, Maserati, Lancia, Citroën, Ferrari, Fiat en Renault.
Voor velen is de Jarama zeker niet het mooiste model uit de Lamborghini-tal, maar wij vinden hem fraai en houden erg van het jaren ’70 en ’80 design van Gandini.
Hoewel het model afstamde van de 400 GT en Islero, werd het Jarama-chassis vernieuwd, was het spoor breder en hadden de auto’s grote en geventileerde schijfremmen op alle vier de wielen, met 15-inch Campagnolo-magnesiumwielen. Het model kreeg lederen stoelen en werd van alle gemakken voorzien, bovendien had het een comfortabele passagiersruimte en een “ruime” kofferbak, althans voor een sportwagenbegrippen.
De carrosserieën voor de ontwikkelingsauto’s werden gedaan bij Carrozzeria Marazzi, die net de productie van de Islero had voltooid, en de productieauto’s werden gedaan in de faciliteiten van Bertone in Turijn, met uitzondering van de laatste 100, die ‘hybride’ auto’s waren met Bertone-carrosseriepanelen maar met montage bij Marazzi.
De Jarama GT werd geproduceerd in 176 eenheden, van 1970 tot 1973, terwijl een GTS-versie, met 365 pk, werd gebouwd van 1972 tot 1976, en in 152 eenheden. De GTS had een dwarse luchtinlaat in de motorkap en twee luchtuitlaten achter de voorwielkasten. Het had ook een opnieuw ontworpen dashboard en herziene voorstoelen die meer ruimte boden voor iedereen die achter zat. De GTS-wielen waren van een legering, niet van magnesium, en hadden geen centrale moer.
De Jarama is volgens Lamborghini zelf een belangrijk model in de geschiedenis van het merk, niet alleen vanwege zijn schoonheid – die de afgelopen 50 jaar zijn charme zeker niet heeft verloren – maar omdat het de laatste Grand Tourer met voorin geplaatste motor was die door het bedrijf werd gebouwd.
Met uitzondering van de SUV’s LM002 en Urus, zouden toekomstige Lamborghini’s een achter- / middenmotorarchitectuur hebben. De Jarama GT uit 1970 werd op de Amerikaanse markt geïntroduceerd met een prijs van $ 23.500 en de GTS was $ 29.900 toen hij arriveerde. Veilinghuizen als Hagerty waarderen een model nu op zo’n $ 50.000 tot bijna $ 125.000 afhankelijk van de conditie.