MENU

Toyota Carina

De Toyota Carina is na de Corolla de meest geproduceerde Toyota van het Japanse merk. Het model was bijna dertig jaar in productie in meerdere generaties. In 1998 werd de Carina in Europa opgevolgd door de Toyota Avensis, en in 2000 in Japan door de Toyota Allion.

 

toyota carina 1971

Toyota Carina uit 1971

 

De Carina werd ontworpen om het gat te vullen tussen de Corolla en de Camry-modellen. Het model kwam nagenoeg gelijktijdig met de Celica op de markt. Het model werd goed ontvangen en was leverbaar in verschillende uitvoeringen waaronder een bijzondere stationwagen variant met opera-stijl achterramen die we vooral kennen van Amerikaanse modellen.

 

De 1.6 liter motor leverde 102 PK waarmee de Japanner in een verrassende 8,8 seconden naar de 100 km/u sprintte. De topsnelheid lag rond de 160 km/u. De eerste generatie werd gebouwd tussen 1970 en 1977 en kreeg de duiding TA12/TA14 mee.

 

Tweede generatie van de Carina

De tweede generatie van de Carina kwam in Japan in 1977 uit en werd een jaar later geleverd in exportlanden. Het model kreeg dezelfde Carina 1600 naam en vier koplampe, maar nieuwe strakkere lijnen om zich te onderscheiden van de concurrentie. Ook de combinatie van een betrouwbare motor voorin en achterwielaandrijving bleef behouden. De motor was dezelfde viercilinder benzinemotor als in de eerste generatie, zij het aangepast om te voldoen aan toekomstige emissienormen en daarom bekend als de 12T-U waarmee de krachtbron iets in PK’s afnam.

 

toyota carina 1980

Carina uit 1980

 

In 1980 onderging het model een facelift en werd het 120 mm langer met meer crash-bestendige bumpers en een nieuwe neus met rechthoekige koplampen. In het laatste jaar van de tweede generatie werden wijzigingen snel doorgevoerd, wat ten koste ging van de prestaties. Dit werd in februari 1981 gecorrigeerd met de komst van een standaard vijfversnellingsbak. Een paar maanden later volgde er een nieuwe 1,8 liter motor met 95 PK. Het model werd gebouwd tot 1982 als de TA40.

 

Derde generatie van de Carina

De derde generatie Toyota Carina (TA60) volgde de aanhoudende trend voor hoekige styling waarmee de vorige generatie behoorlijk rond overkwam en werd gebouwd tot 1984. De combinatie van een voorin geplaatste motor met aandrijving op de achteras werd echter steeds minder populair en de verkopen van de derde generatie vielen tegen.

 

Er was een sedan en estate leverbaar met de keuze voor een 1,6- of 1,8-liter motor die gelijk was aan de tweede generatie en handbediend kon worden of middels een automaat. De nieuwe standaard voor de Carina werd voorwielaandrijving en dwars geplaatste motoren in 1984. Hiermee stegen de verkopen van het model na de daling bij de tweede generatie.

 

Vierde generatie Carina – Carina II

Deze generatie kreeg efficiënte nieuwe benzine- of dieselmotoren en had in de vorm van de Carina II (T15) een goede reputatie in een sterk concurrerende segment van de markt. Het model werd ook erkend als een volleerd all-round performer bekend om zijn betrouwbaarheid, kwaliteit, lage gebruikskosten en lichtere constructie. De 1.6-liter benzinemotor kwam van Toyota’s recent ontwikkelde A-serie, terwijl de opname van een atmosferische 2,0-liter dieselmotor het goed deed in andere sectoren van de markt. Diesel-kopers waren beperkt tot de sedan-variant, terwijl de benzinemotor in alle modellen leverbaar was.

 

In 1985 kreeg het model een facelift met nieuwe roestvrijstalen wieldoppen en meegespoten bumpers, ook kwamen er elektrische ramen, elektrisch schuifdak en lichtmetalen velgen, en niet te vergeten de optie van airconditioning. Maar het grootste nieuws van de facelift lag onder de motorkap, waar een aangepaste benzinemotor zorgde voor 11 procent meer vermogen: 84,5 PK met daarbij passende prestaties. Het model werd gebouwd tot 1988.

 

Vijfde generatie, de Carina E

De vijfde generatie Carina gingen op de verkoop in het Verenigd Koninkrijk in maart 1988 het aanbieden van een compleet nieuw ontwerp en, voor het eerst, een 2,0-liter benzinemotor die echt kon zich staande houden op de snelweg. Toyota was enthousiast voor de nieuwe Carina II een succes te zijn, omdat zijn voorganger volledig veranderd was het wel en wee van het model in Europa, het veiligstellen van 70 procent van de totale productie van het voertuig. Om ervoor te zorgen de nieuwe auto voldeed aan de verwachtingen, Toyota ging terug naar de basis en concentreerde zich op het optimaliseren van de vier belangrijke gebieden: 1) Een gebeeldhouwde exterieur design dat een lust om naar te kijken was en bood uitstekende aerodynamische kwaliteiten; 2) Hoge prestaties in alle categorieën; 3) Voldoende binnenruimte met een uitstekende ergonomie; 4) de eigen kwaliteit en betrouwbaarheid.

 

In die opzichten, gladde, strakke oppervlakken van het lichaam geleverd drag coefficiency zo weinig als Cd 0,31, terwijl tegelijkertijd omvat interieurs die hun familie auto afmetingen veel efficiënter gebruikt. Aanroepen van know-how opgedaan als ‘s werelds grootste fabrikant van multi-kleppen motoren, zowel de 1,6-liter 4A-FE en 2,0-liter 3S-FE benzinemotoren opgedaan met vier kleppen per cilinder, twin-cam architectuur en brandstof injectie voor meer vermogen, een lager brandstofverbruik en significant betere lage tot mid-range response. Lichaam stijfheid werd verbeterd met 30 procent en hoogwaardige anti-roest staal goed voor 63 procent van de lichaamsmassa, maar toch totaal gewicht winsten waren verwaarloosbaar.

 

De 1988 Carina II range was beschikbaar als een sedan, liftback of landgoed. Alle werden geleverd in GL rang, terwijl de 2,0-liter motor alleen beschikbaar in de top-specificatie GL Executive liftback was. Het landgoed versie bestaat uit minder dan 10 procent van de totale omzet en alleen beschikbaar met de 1.6-liter motor en handgeschakelde versnellingsbak was. Een nieuwe entry-level XL leerjaar toegetreden tot het bereik maart 1990, terwijl de prestatie potentieel van Carina werd onderzocht voor het eerst door Andy Rouse in de jaren 1991 en 1992 British Touring Car Championship.

 

De opwaartse traject van Carina voortgezet tot 1990, met een omzet steeg met 43 procent ten opzichte van 1989, dat zelf zag een 20 procent verbetering ten opzichte van 1988. De verkoop van diesel auto’s werden op dezelfde wijze te verbeteren, en in de vijf jaar van 1985 was verdubbeld tot een te nemen 6.38 procent deel van de Britse automarkt. Toyota reageerde hierop met de herintroductie van de 2,0-liter diesel-aangedreven Carina modellen in februari 1991.

 

Na de aankondiging van Carina productie wordt verplaatst van Japan naar Toyota’s gloednieuwe fabriek in Burnaston, Derbyshire, sales versnelde opnieuw. Het totaal 1991 toonde een 103 procent stijging ten opzichte van het volume van 1988, met Carina goed voor 34 procent van alle Toyota personenauto’s verkopen in Groot-Brittannië.

 

Terwijl de nieuwe zesde generatie Carina uiteindelijk zou worden gemaakt in Burnaston van december 1992 werden de eerste leveringen in Japan gebouwd voor mei 1992 de lancering van de auto. Tijdens de ontwikkeling, de belangrijkste overweging was dat deze auto zou aanspreken, en door Europeanen worden aanvaard; vandaar wordt opgeroepen de Carina voor Europa, of Carina E.

 

Het werd geïntroduceerd als ofwel een vierdeurs sedan of vijfdeurs liftback in XLi (boven), GLi en nieuwe GTi kwaliteiten (diesel versies stonden bekend als XL-modellen). Beide carrosserievarianten waren beduidend groter dan hun voorgangers met een 55mm langere wielbasis, 5mm extra breedte, 90mm langere lengte en 40 mm meer hoogte. Die metingen ook vertaald naar een toonaangevende interieur dat aanzienlijk groter is in elke dimensie was en vijf volwassenen in alle comfort kunnen vervoeren. Ondanks deze verhogingen, zijn lage, scherpe neus, sterk hellende voorruit, glad lichaam lijnen en kneep achterkant begiftigd Carina E met een lagere Cd 0,30 drag coëfficiënt.

 

Vijf motor opties beschikbaar waren vanaf de lancering: twee 1.6-liter benzinemotoren, twee 2,0-liter benzinemotoren en één 72bhp 2,0-liter diesel. De meerderheid van de 1.6 motoren waren 106bhp 4A-FE lean burn-versies, terwijl die gekoppeld aan een automatische versnellingsbak gebruikt de iets krachtigere ‘stoichiometrisch’ unit met 114bhp. De meeste 2.0-liter auto’s gebruikt de nieuwste 133bhp ontwikkeling van het 3S-FE motor gevonden in de Toyota MR2 en de vorige generatie Carina II Executive, en de zeldzame GTi model had de meest krachtige optie – de nieuwe 155bhp 3S-GE motor ook te zien in de Toyota Celica GT en MR2 GT. Later in het leven van de GTi’s, grootschalige veranderingen in deze motor steeg de uitvoer naar 173bhp.

 

Net voordat Burnaston begonnen met het produceren vierdeurs auto’s (vijfdeurs modellen werden gebouwd in Groot-Brittannië van december 1993), Toyota uitgebreid de Carina E bereik tot 14 auto’s met de introductie van een nieuwe entry-level Xi leerjaar op een verleidelijk startprijs van £ 10.695. Een nieuw landgoed model toegetreden tot de gelederen in april 1993, het verhogen van derivaten om 17, en in december 1994, kort na de 100.000ste Carina E rolde van de productielijn in Burnaston, dit landgoed ook overgestapt naar gemaakt in Groot-Brittannië.

 

Dit maakte Carina E de enige hogere middenklasse sector voertuig aan de Britse gebouwde sedan, liftback en estate-modellen bieden, terwijl Toyota was ook de enige fabrikant die lean-burn benzinemotoren bouwen in het Verenigd Koninkrijk. Dat uniciteit werd versterkt wanneer er een nieuwe 1,8-liter lean-burn motor en GS bekleding leerjaar is ingevoerd om het bereik in 1995.

 

Kort daarna, onafhankelijke tests bleek de nieuwe Carina E 1.8 GS zijn de goedkoopste auto in zijn klasse te lopen over drie jaar, terwijl de JD Power onderzoek uitgeroepen Carina E als het beste model in zijn sector voor klanttevredenheid. Ondertussen, meer dan in Europa, de Duitse TUV rapport zet Carina E aan de top van de competitie voor de kwaliteit en betrouwbaarheid, een award bevestigd door de ADAC autorijden organisatie, die ook gerangschikt van de auto als de meest betrouwbare in zijn klasse.

 

Dankzij voortdurende updates en de invoering van nieuwe technologieën en specificatie niveau, uiterlijk in juni 1996 werd een kwart miljoen Carinas was uit Burnaston gerold, en de productie in dat jaar werd voorspeld tot 100.000 eenheden te bereiken. Tegen het einde van zijn leven, had Carina E best verkochte auto van Toyota’s geworden in het Verenigd Koninkrijk, maar een nieuw hoofdstuk en een nieuwe naam was aan de horizon voorbestemd om Toyota te nemen naar een nieuw niveau in het bovenste medium sector van de Britse markt.




Garages en specialisten


Clubs, fora en verenigingen


Ook interessant