Tatra 603
De Tatra T603 werd voor het eerst gepresenteerd op de handelsbeurs van Brno, Tsjechië in 1956. In de productieperiode van twintig jaar werden er ruim 20.000 exemplaren van gebouwd. De dramatische styling en techniek trokken veel geïnteresseerde blikken en het model werd voor het eerst getoond aan een internationaal publiek op de Olympische Winterspelen van Cortina d’Ampezzo. In 1960 werd de T603 getoond in New York, maar de politiek weerhield Tatra ervan het model in West-Europa te kunnen verkopen.
Het model met zes zitplaatsen was eind 1954 productierijp en werd aangedreven door een luchtgekoelde achtcilindermotor van 3,5 liter. Hoewel de motor een probleem bleef, was het chassis bijna klaar. Zo’n grote motor was niet op gerekend. Een tijdelijke oplossing werd voorgesteld door ingenieur Julius Mackerle om de reeds ontwikkelde 2,5-liter T603-motor in de nieuwe auto te gebruiken, terwijl de grotere in de komende vier tot vijf jaar klaar zou zijn. De 2,5-liter T603-motor werd al met succes gebruikt in Tatra-raceauto’s en de Tatra 87-603.
In 1955 werd de eerste commerciële T603 opgeleverd. Nadat verschillende carrosserieontwerpen waren getest in de windtunnel, werd degene gekozen die werd voorgesteld door František Kardas. Dit ontwerp werd verfijnd door Vladimír Popelář, terwijl Josef Chalupa werd verzocht de massaproductie te coördineren. Vergeleken met die van de T87 was de carrosserie van de T603 geavanceerd, hoewel de aerodynamica en proporties werden overgenomen van de vooroorlogse auto. De T603 had een gelaste monocoque constructie met vier deuren en drie zitplaatsen voor en achter. De motor zat achter de achterwielen met een transaxle met vier versnellingen en pendelassen, zoals de T77, T87 en T600 die ook hadden. Destijds werd dit beschouwd als een vrij geavanceerd veersysteem, ook gebruikt door Porsche op de 356 en Mercedes Benz op de Gullwing 300SL.
Tussen 1956 en 1975 werden met succes drie versies van het model T603 geproduceerd: de T603, de T 2-603 en de T 3-603. De 3- was geen officiële aanduiding die door Tatra werd gebruikt. De T603-1 was gemakkelijk te herkennen aan de drie koplampen die verborgen waren onder een helderglazen afdekking, waarbij de centrale koplamp aan het stuur was gekoppeld, waardoor deze lamp met de besturing kon meedraaien. Onder de motorkap bevond zich een grote bagageruimte en daaronder een reservewiel.
Foto: hagerty.com
Het reservewiel zat in een aparte bak die van onderaf geopend kon worden, waardoor je er bij kon zonder bagage te hoeven uitladen. Aanvankelijk bestond de voorruit uit twee stukken glas, maar al snel werd een enkele glasplaat gebruikt. Er was plaats voor zes personen in de T603, dankzij de versnellingspook onder het stuur in plaats van op de vloer. De voorstoelen konden eenvoudig worden neergeklapt om een groot bed te creëren dat comfortabel door maximaal vier personen kon worden gebruikt. Achter de achterbank was een hitteschild gemonteerd, samen met een tweede bagageruimte en nog een hitteschild, in een lay-out die al in de T77 werd gebruikt om het motorgeluid tot een minimum te beperken. Het interieur van de T603 was uitgerust met onafhankelijke verwarming.
‘Eenmalige’ aanpassingen waren vrij eenvoudig door lage productieniveaus en het daaruit voortvloeiende gebrek aan productieautomatisering. De T 2-603 werd geïntroduceerd in 1962 en dit model had vier koplampen die waren gemonteerd in een lange ovale grille en kreeg een vernieuwd dashboard. De T 2-603 had een gemoderniseerde motor met een 55 mm grotere spoorbreedte achter. In 1966 kreeg de 2-603 rembekrachtiging en het jaar daarop waren er andere updates, zoals een vergroting van de hoogte van de voorruit met 66 mm.
De Tatra 3-603 of Tatra 2-603 II werd geïntroduceerd zonder een grille en koplampen die gelijk met de voorkant van de auto waren geplaatst. De onofficiële -3 kreeg schijfremmen op alle vier de wielen. Het ontwerp van de carrosserie werd volledig gewijzigd om plaats voor vijf personen te bieden, aangezien veiligheidsgordels in 1968 verplicht werden voor passagiers op de voorstoelen. Eind jaren zestig werden schijfremmen gemonteerd en werd het ontstekingssysteem werd verbeterd.
Racen met de Tatra T603
Van 1957 tot 1967 nam de Tatra T603 deel aan 79 races, waarvan 24 internationaal. De auto leverde in totaal 60 eerste, 56 tweede en 49 derde plaatsen op. De productievoertuigen met kleine aanpassingen namen deel aan de meeste races, maar later kwamen er meer sterk gewijzigde modellen op de markt. Drie modellen namen deel aan de Oostenrijkse Alpine Cup in 1959, en ze werden allemaal afgewerkt en versierd. Alois Mark behaalde de eerste plaats in zijn klasse en slechts een maand later won hij de beste buitenlandse coureur en de 3e plaats algemeen, achter twee Mercedessen in de 31e Rallye Wiesbaden.
In 1960 wilde Tatra deelnemen aan de Rally Monte Carlo, maar officiële Tsjechoslowaakse instellingen waren hier op tegen. De Sportbond wilde hun eigen coureurs achter het stuur in plaats van die van het merk, maar het verbood officieel de deelname van zowel Tatra’s als Škoda’s. Tatra was hier niet blij mee, vooral niet nadat de Škoda was toegestaan omdat de Škoda al naar westerse markten werd geëxporteerd.
Hoewel het zeldzaam was, vond de verkoop van de T603 aan particulieren niet vaak plaats in Oost-Duitsland. Fidel Castro zou een witte T603 met airconditioning hebben gehad. In totaal werden 20.422 modellen gebouwd, grotendeels met de hand, tijdens de twintigjarige productierun van de T603. In 1974 verving de Tatra T613 de T603.
Garages en specialisten
- Hier kan uw bedrijf staan
- Stalling Bollenstreek - Voorhoutspecialist
- Stoffeerderij C. van Straaten en Zn. - Woerdenspecialist
- Tony de Bruijn bekledingen - Roosendaalspecialist
Clubs, fora en verenigingen
- Koninklijke Nederlandse Automobiel Club
- Oldtimer en Classic Car Club Heel
- Tatra World
- Veenendaalse Oldtimer Club
- Vlaamse Vehikel Klub