MENU

Mitsubishi Galant

De Mitsubishi Galant kwam in 1969 voor het eerst op de markt. De naam Galant werd afgeleid van de Franse woorden gallan en vaillant wat iets als ‘ridderlijk’ betekent. Het model is met vijf miljoen verkochte exemplaren toe aan zijn negende generatie. De Galant was zoals zoveel Japanse auto’s eerst een compacte auto en evolueerde naar een middenklasser.

 

mitsubishi galant 1969

Eerste generatie van de Galant uit 1969

 

Eerste generatie Mitsubishi Galant (1969-1973)

De eerste generatie van de Galant werd Colt Galant genoemd en werd eind 1969 geïntroduceerd. Het model was oorspronkelijk alleen als vierdeurs sedan beschikbaar. In 1970 werd daar een tweedeurs hardtop aan toegevoegd. Dit was de eerste Japanse productieauto zonder scheiding tussen de voor- en achterzijruiten. In hetzelfde jaar verscheen ook de sportieve en aparte Colt Galant GTO. Vanaf 1971 kwam de Galant via partner Chrysler ook op de Amerikaanse markt als de Dodge Colt. De auto had Mitsubishi’s nieuwe Saturn viercilinder lijnmotor van 1,3 liter of 1,5 liter. De topsnelheid was 175 km/u.

 

mitsubishi galant 2000GTO 1975

Mitsubishi Galant 2000 GTO uit 1975

 

Tweede generatie (1973-1975)

In 1973 werd de Galant opnieuw ontworpen en er kwam een variant op de markt met een 2,0 liter Astron-motor van 125 PK. Deze tweede generatie werd breder geëxporteerd en kwam wederom op de Amerikaanse markt onder het Dodge-embleem. In Canada werd deze versie verkocht als de Plymouth Colt en de Plymouth Cricket. In Europa werd het model verkocht als Mitsubishi Colt Galant.

 

Derde generatie (1976-1980)

In 1976 kwam de Galant Sigma op de markt die in veel exportmarkten gewoon ‘Galant’ werd genoemd. Deze derde generatie kreeg Mitsubishi’s nieuwe MCA-Jet-motor met secundaire kleppen die de uitstoot sterk reduceerde. Deze keer was er naast de sedan ook een station wagen leverbaar. In de VS bleef het model de Dodge Colt heten.

 

mitsubishi galant stationwagon 1981

Station wagon versie uit 1981

 

Vierde generatie (1980-1987)

In 1980 kwam de vierde generatie van de Galant met twee nieuwe motoren: de geavanceerde Sirius met ECI (elektronisch gecontroleerde brandstofinjectie) en een turbo en de Astron 2300 wat de eerste turbodiesel was in een Japanse passagiersauto. In 1982 en -83 werd de Australische Sigma ook in het Verenigd Koninkrijk verkocht onder de merknaam Lonsdale, overigens het enige model dat ooit onder dat merk verscheen. Deze auto bleek weinig succes te krijgen en het jaar erop werd de Galant in als de Mitsubishi Sigma verkocht.

 

Mitsubishi Galant 2000 GSR-X Turbo 1983

Mitsubishi Galant 2000 GSR-X Turbo uit 1983

 

Vijfde generatie (1983-1990)

De vijfde generatie van de Galant werd in 1983 gelanceerd en dit was het eerste model met voorwielaandrijving. Hiermee werd de wegligging verbeterd, was er meer interieurruimte en een lager verbruik. Andere innovaties waren ECS (Electronic Controlled Suspension), een computergestuurde vering afhankelijk van het wegdek en de snelheid van de auto, of afhankelijk van de wens van de bestuurder. Zacht voor meer comfort; hard voor een nog stabielere wegligging. Verder regelde de vering de hoogte van de auto en had een anti duik voorziening bij plotseling hard remmen en EPS (Electronic Power Steering) (elektronische stuurbekrachtiging). Deze Galant had voor de jaren tachtig een ongebruikelijke stijl die bijvoorbeeld ook de Renault 21 had.

 

De uit de vorige generatie bekende 2.3 turbo diesel werd vervangen door de 1.8 turbo diesel met intercooler die aanmerkelijk beter presteerde en ook nog eens veel stiller was dan de Duitse en Franse concurrenten die bekend stonden om hun dieseltechnologie. De kwaliteit van de 1.8 Turbo Diesel bleek in de beginjaren echter niet optimaal te zijn en na talloze gescheurde cilinderkoppen besloot Mitsubishi de turbodruk drastisch omlaag te brengen. Dit kon niet voorkomen dat al menige dieselmotor schade had opgelopen waardoor de fabriek besloot coulance te verlenen op motoren met gescheurde cilinderkoppen tot zes jaar. De nieuwe cilinderkoppen voldeden beter aan de hoge thermische belastingen van de motor waardoor motorschade tot een minimum werd teruggebracht. Al met al liet de 1.8 Turbo diesel de concurrentie ver achter zich.

 

De Galant met benzinemotor was in Europa beschikbaar met 1,6 liter en 2,0 liter motoren met carburateur. Bovendien was er een 2,0 liter turbo met elektronisch geregelde injectie leverbaar. De Galant was leverbaar in talloze uitrustingsniveaus aangeduid met DL, EL, GL, GLX, GLS, GLS/E, Turbo en EXE. De modellen hadden op snelheid werkende ruitenwissers, climate control, cruisecontrol, elektrische ramen rondom, elektrische antenne, elektronisch (lucht-)veersysteem (GLS/E), schuifdak (optie) en ABS (EXE) als opties. De DL werd bijna niet verkocht in Nederland en had zelfs standaard geen rechter zonneklep. Dit model Galant was ook met automatische transmissie te verkrijgen, een 4-traps automaat waarvan de vierde versnelling een uitschakelbare overdrive was.

 

Mitsubishi Galant AMG

Ja, je leest het goed. AMG heeft ook een keer huisgehouden onder de motorkap van een Galant. De Mitsubishi Galant VR-4 is een legende voor autoliefhebbers. Het was de prestatieversie van een anders onopvallende sedan en baande het pad voor de iconische Mitsubishi Lancer Evolution-lijn. Wat minder wordt herinnerd, en vaak wordt vergeten, is dat voordat Mercedes AMG claimde als zijn eigendom, het tuningbedrijf een AMG-badge Gallant voor de Japanse markt creëerde.

 

Het tuningbedrijf nam de standaard Gallant 2.0-liter viercilindermotor onder handen en na hun aanpassingen kon deze Japanner doortrekken tot 8.000 tpm en 170 PK. Dat was 25 pk minder dan Mitsubishi’s eigen prestatieversie, de VR-4, maar AMG trok het extra vermogen eruit zonder het gebruik van een turbocompressor. Turbomotoren stonden in die tijd bekend om hun buitensporige vertraging en de door AMG getunede Gallant was snel maar nog steeds gemakkelijk te besturen op straat.

 

Mitsubishi Galant AMG

Galant AMG-versie

 

Zesde generatie (1987-1993)

De zesde Mitsubishi Galant kwam uit in 1987. Het ontwerp van het nieuwe model was ronder geworden. Het eerste jaar al werd deze versie van de Galant auto van het jaar in Japan. De auto kreeg het nieuwe Dynamic Drive-systeem met vierwielaandrijving, -sturing en -antiblokkeersysteem. In 1988 verscheen de specifiek voor Europa bestemde Eterna wat in feite de vijfdeurs hatchback-variant was van de Galant.

 

Zevende generatie Mitsubishi Galant (1992-1996)

In 1992 kwam de zevende Galant op de markt met een verbeterde aerodynamica en verbeteringen in de vierwielaandrijving die de auto beter en stiller maakten. Er verscheen eveneens een hardtop-variant die Mitsubishi Emeraude heette maar deze was alleen leverbaar in Japan. In Europa werd de Galant geleverd als vierdeurs sedan en als vijfdeurs hatchback. Bovendien werd het motoren aanbod uitgebreid met een 2,0 liter en een 2,5 liter zes-cilinder waarvan de 2,5 liter versie was voorzien van vierwielaandrijving. De 6 cilinder varianten waren voorzien van een variabel inlaat traject waardoor de motoren in alle toerengebieden optimale prestaties leverden.

 

De uit de vorige generatie bekende 1,8 liter turbodiesel werd vervangen door een 2,0 liter turbodiesel met intercooler. Ondanks de grotere cilinder inhoud was er afgezien van een minimale koppeltoename geen echte prestatietoename. In deze periode was duidelijk te merken dat Mitsubishi met de dieseltechnologie langzaam maar zeker de concurrentie niet meer voor kon blijven.

 

De toegepaste nieuwe automatische transmissies waren voorzien van invecs-technologie die het schakelpatroon aanpassen aan de rijstijl en rijomstandigheden van de bestuurder. De Galant werd bovendien voorzien van een geavanceerde multilink wielophanging wat de wegligging ten goede kwam. Deze generatie Galant was bovendien de eerste productie-auto van Mitsubishi waar op beperkte schaal CAN-bus sturing werd toegepast.




Garages en specialisten


Clubs, fora en verenigingen


Ook interessant