Chrysler Airflow

De Chrysler Airflow was een auto die werd geproduceerd door de Chrysler tussen 1934 en 1937. De Airflow was een van de eerste full-size Amerikaanse productie-auto’s die werd ontworpen met behulp van een windtunnel om zo het model te stroomlijnen luchtweerstand te verminderen. Dit was een belangrijke bijdrage van Chrysler aan het proces van auto-design maar uiteindelijk was de Airflow een grote commerciële mislukking.

detail van de grille van de Airflow 8.

Chrysler Airflow 8 uit 1934.

De Chrysler Airflow vertegenwoordigt het beste en het slechtste van zijn tijd. Het was een fantastisch ontwerp en de toepassing van nieuwe technologie, maar de crisis van de jaren dertig zat het mogelijke succes in de weg.

Het ontwerp kwam van ingenieur Carl Breer, die, samen met Owen Skelton en Fred Zeder, één van de “Drie Musketiers” was bij Chrysler. Het trio, dat bij Studebaker werkte tijdens de Eerste Wereldoorlog, werd door Chrysler in 1920 aangetrokken om een nieuw model te ontwerpen voor Willys, dat toen onder Chrysler viel en bleef bij Chrysler voor de rest van hun carriere. Ze waren verantwoordelijk voor alle fameuze techniek bij Chrysler tot de jaren vijftig.

Interieur van de Airflow 8.

De Airflow, met een 122 PK sterke acht-cilinder motor, werd met veel tromgeroffel gelanceerd in 1934 en het model werd, vanwege de toegepaste technieken, goed ontvangen door de pers. De consument dacht hier echter anders over en de stompe vorm van het model zorgde voor een slappe verkoop. Er werden er nog geen 11.000 van verkocht tegen 25.000 conventionele zes-cilinder modellen waarvan de productie gelukkig nog niet was stopgezet.