MENU

Auburn 851

Het is ironisch dat het bedrijf in 1935, zo kort voor het faillisement, de Auburn 851 Supercharged Speedster produceerde. Volgens velen het beste en mooiste Auburn model ooit. Als zodanig is het een getuigenis van de vechtlust van de Auburn Cord Duesenberg Company en van het legendarische talent van een van de grootste ontwerpers van die tijd.

 

Auburn 851 speedster boattail uit 1935

Foto: worldwideauctioneers.com

Auburn 851 speedster boattail uit 1935

 

Auburn 851 speedster interieur uit 1935

Foto: worldwideauctioneers.com

Auburn 851 speedster interieur uit 1935

 

Auburn 851 speedster klokken uit 1935

Foto: worldwideauctioneers.com

Auburn 851 speedster klokken uit 1935

 

Auburn 851 speedster motorblok uit 1935

Foto: worldwideauctioneers.com

Auburn 851 speedster motorblok uit 1935

 

Errett Lobban Cord wist dat Auburn het niet zou redden met de verkoop van alledaagse auto’s het niet zouden redden. Toen hij in 1924 tussenbeide kwam om de Auburn Motor Car Company te redden, waren de productie en verkoop gedaald tot een kritiek niveau en wankelde het bedrijf op de rand van een faillissement. Cord nam een ​​aantal onverkochte Auburns die in de productiefaciliteit werden opgeslagen, gaf ze stijlvolle kleurcombinaties en extra vernikkeling, en ging verder met het herstel van de verkoop.

 

Op latere modellen Auburns werd het motorvermogen opgevoerd, wat tot opwinding leidde bij Auburn-dealers. Qua verkoop streefde Auburn al snel gevestigde merken zoals Packard, Peerless en Stutz voorbij. Helaas trof de depressie de verkopen in Auburn precies daar waar het het meest pijn deed, op de balans.

 

Auburn had zwaar geïnvesteerd in de grotendeels nieuwe door Al Leamy ontworpen modellen uit 1934. Hoewel ze beter verkochten dan de jaren 1933, waren ze niet de redding die het bedrijf nodig had. Erger nog, Harold Ames, E.L. Cord’s rechterhand had een hekel aan het uiterlijk van de auto’s. Als gevolg hiervan besloot de baas van Ames, Lucius B. Manning, dat hij gewoon de man was om het probleem op te lossen, en stuurde hem naar Auburn, waar hij de leiding over het bedrijf kreeg.

 

Het was duidelijk dat een nieuwe look hard nodig was. Met weinig geld was er geen sprake van een compleet nieuwe auto. Opnieuw riepen de Ames Gordon Buehrig op om het figuurlijke konijn uit de hoed te toveren. En nogmaals deed hij dit. Buehrig ontwierp de voorkant van de auto’s opnieuw, met een nieuwe grill- en motorkaplijn. De kenmerkende nieuwe functie van Auburn voor 1935 was het aanjagen van de topmodellen. Buehrig nam de externe uitlaat op, die het Amerikaanse publiek was gaan identificeren met supercharged-motoren, grotendeels vanwege het machtige Model SJ van Duesenberg.

 

Hoewel de nieuwe 851 (en de 852 van volgend jaar) zeker flitsend genoeg waren, was het ‘nieuwe’ meer dan alleen wat visuele aanpassingen. Het chassis werd grotendeels overgedragen, hoewel er enkele updates werden aangebracht. De auto was uitgerust met een door Lycoming gebouwde acht-lijnmotor met een nieuwe supercharger, ontworpen door Kurt Beier van Schwitzer-Cummins. Bovendien werd de vertrouwde en duurzame Columbia-achteras met twee snelheden gemonteerd, waardoor een lagere versnelling mogelijk was voor snellere acceleratie, gecombineerd met een hogere eindoverbrengingsverhouding voor een verbeterde topsnelheid.

 

Toch was er iets dramatisch nodig om het verkeer in de showrooms te stimuleren. Ames wist dat Central Body Company nog steeds meer dan 100 carrosserieën over had van het speedster programma van 1933. Hij gokte erop dat een nieuwe speedster de perfecte aandachtstrekker zou zijn voor de nieuwe lijn.

 

Ames klopte opnieuw aan bij Gordon Buehrig om de nieuwe speedster te ontwerpen. Buehrig besloot het nieuwe ontwerp te baseren op een Duesenberg-speedster die hij voor Weymann had ontworpen. Het dak, de deuren, de voorruit en de kap konden worden gebruikt zoals ze waren, maar er zou een nieuwe achterkant moeten worden gemaakt en de kap zou moeten worden aangepast om te passen bij de nieuwe voorkant uit 1935. Ten slotte voegde hij een verbluffende nieuwe set ponton-spatborden toe, gebaseerd op meerdere ontwerpen van eerdere Auburn-voorspatborden.

 

Het resultaat was adembenemend en de nieuwe auto was al snel overal te zien, van autoshows tot kranten bladen. Voor een publiek dat de depressie moe was, was de nieuwe Auburn Speedster de verpersoonlijking van hoop. Hier was een auto waarmee iedereen zich kon identificeren, kon wegdromen en er eentje voor zichzelf kon wensen. Het werd in veel opzichten het rollende icoon van het art deco-tijdperk.

 

Auburn 851 Speedster als etalage model

Vreemd genoeg was het geen grote verkoper, en dealers verzetten zich tegen het afnemen van de speedsters. Hoewel ze uitstekend bleken te zijn voor public relations, deden ze in zekere zin hun werk te goed, aangezien de klanten die naar de showroom werden aangetrokken, de meer praktische sedans of cabrio’s kochten.

 

Auburn 851 Speedsters zagen er niet alleen snel uit, ze waren ook snel! Om dit te bewijzen zat de beroemde coureur Ab Jenkins achter het stuur van een 851 Speedster en was hij de eerste Amerikaan die een gemiddelde van 100 MPH neerzette voor een uithoudingsrecord van 12 uur in een volledig standaard 851SC-speedster. Als gevolg hiervan droeg elke Speedster die werd gebouwd een plaatje op het dashboard dat getuigt van zijn capaciteit van meer dan 100 MPH, met de handtekening van Ab Jenkins.

 

Geprijsd op $ 2.245 als nieuw, lag het verlies van Auburn per speedster op ongeveer $ 300 voor elke gebouwde auto. Maar de logica achter de beslissing van Cord was dat dit gestroomlijnde model klanten aantrok om minder dure, maar meer winstgevende modellen te kopen. Als gevolg hiervan werden er maar heel weinig speedsters gebouwd, waardoor ze tegenwoordig zeer gewaardeerd worden door verzamelaars.



Auburn modellen


Garages en specialisten


Clubs, fora en verenigingen


Ook interessant