De AMC Pacer is een tweedeurs compacte auto die in de Verenigde Staten werd gebouwd door de American Motors Corporation tussen 1975 en 1980. In 1975 introduceerde AMC de bijzonder AMC Pacer. Een compacte wagen maar wel met de breedte van een luxewagen. De bedoeling was dan ook om een kleine auto op de markt te brengen met hetzelfde comfort als een grote.

Het model was 436 centimeter lang en 196 centimeter breed. Na de oliecrisis van 1973 ontstond vraag naar auto’s die weinig brandstof verbruikten. Omdat de meeste Amerikaanse auto’s een relatief hoog benzineverbruik hadden vergeleken met Japanse en Europese auto’s, ontwikkelde AMC een kleine Amerikaanse auto: de Pacer. Met dit concept waren ze al eerder vrij succesvol met de AMC Gremlin.

Het brandstofverbruik was echter stevig en na 2 jaar flopte het model. Omdat de Pacer bijna geen gedeelde onderdelen bevatte was de prijs per gebouwde auto hoog. Door deze gebeurtenissen bracht de Pacer AMC dicht bij een faillissement en in 1980 werd de productie van dit model gestaakt.

Het ontwerp dateert uit 1971. De afgeronde vorm en het grote glasoppervlak waren ongebruikelijk in vergelijking met andere ontwerpen uit die tijd. Daarnaast was de Pacer ook nog eens extreem breed en met dit unieke promootte AMC ‘de eerste grote kleine auto.’ Het model werd met gemengde gevoelens ontvangen. Sommige mensen vonden het een fraai model, anderen verafschuwden het. Inmiddels is het model een echte klassieker geworden en ook wel een stijlicoon van de jaren zeventig.

De afgeronde en aerodynamische ‘Jellybean’ styling is een icoon van de jaren zeventig geworden. Naast Jellybean kreeg de auto ook de naam ‘The Flying Fishbowl’, wat natuurlijk geen nadere uitleg behoeft. Oorspronkelijk was de passagiersdeur breder ontworpen dan de bestuurdersdeur om ervoor te zorgen dan passagiers voor de achterbank altijd aan de passagierskant zouden instappen.

Vroeg en laat model van de Pacer

Van de Pacer had je een ‘early’ (1975-1977) en een ‘late’ model (1978-1980) welke eenvoudig uit elkaar zijn te houden door de grille. De oude versie had een rechte doorlopende gril, de nieuwere versie had een grill die versmalde. Overigens bracht AMC ook nog een stationwagon versie op de markt. 1976 was een zeer succesvol jaar voor het model: er werden er maar liefst 117.244 verkocht. Vanaf 1977 werd er een stationwagenversie gemaakt, die populairder werd dan de normale uitvoering. Vanaf 1978 was de auto ook leverbaar met een flinke V8-motor, waardoor hij nog minder zuinig werd dan hij al was. In datzelfde jaar kreeg het inmiddels 7 jaar oude model ook een nieuwe, Mercedesachtige voorkant. De oliecrisis van 1979 betekende het einde voor dit initieel succesvolle AMC model. In 1980, het laatste jaar waarin de het model werd verkocht, rolden er nog slechts 1746 de fabriek uit.

Garages en specialisten

• Hier kan uw bedrijf staan
• Stalling Bollenstreek - Voorhoutspecialist
• Stoffeerderij C. van Straaten en Zn. - Woerdenspecialist
• Tony de Bruijn bekledingen - Roosendaalspecialist

Clubs, fora en verenigingen

• Amerikaanse Auto Club The Cruise Brothers
• Amerikaanse Automobiel Club
• Koninklijke Nederlandse Automobiel Club
• Oldtimer en Classic Car Club Heel
• Veenendaalse Oldtimer Club
• Vlaamse Vehikel Klub

Ook interessant

• 

  Pacer te koop!

• 

  De Stout Scarab, een bijzonder experiment

• 

  Een zwaar gehavende Renault 18: Le Taxi Cabossé