De Chevrolet Camaro is één van de populairste sportwagens uit de Amerikaanse autogeschiedenis. De auto werd geproduceerd door de Chevrolet Motor Division van General Motors en werd op 29 mei 1966 in de markt gezet als de concurrent voor de Ford Mustang. Productie startte in 1967. De belangrijkste onderdelen van de auto waren gelijk aan die van de Pontiac Firebird, waarvan de productiejaren exact overeenkomen met die van de Camaro en waarvan de productie eveneens gestaakt werd in 2002.

Eerste generatie Camaro (1967–1969)

Net als de eerste Ford Mustang gebaseerd was op de bestaande compacte Falcon, was de eerste Camaro gebaseerd op de bestaande Chevy Nova. De eerste Camaro had een unibody vanaf de voorruit naar achteren, met een aparte stalen rail subframe voor alles aan de voorzijde. De basis Camaro sportcoupe had een agressief uiterlijk, net als de cabriolet-versie.

Kopers konden kiezen voor een zes-cilinder met 155 PK, een 210 PK sterke small-block V8 of de 275 PK versie van datzelfde blok. Daarnaast was er uiteraard ook een big-block V8 leverbaar met 325 PK of 375 PK. Die motoren konden bediend worden met een drie-of vier-speed handgeschakelde transmissies, of met een van de twee soorten automaten: de slushy twee snelheden Powerglide of de drie snelheden Turbobydramatic.

De Rally Sport (RS) versie had een luxe interieur en verborgen koplampen en het high-performance Super Sport (SS) pakket had zijn eigen specifieke inrichting waaronder een koepelvormige kap met imitatie ventilatieopeningen, “hommel” strepen rond de neus en de iconische SS badges en grotere D70-serie banden op 14-inch wielen. Van de Chevy Camaro was dus echt iets fraais te maken met 350 RS versie met Super Sport pakket: de RS/SS.

 
Buiten de reguliere Camaro-lijn was er de race-georiënteerde Z/28. Dit model kwam uit in 1966 en werd aangedreven door een speciale hoge-compressie 302 V8 met zo’n 290 PK

Mechanisch was het 1969 model Camaro vrijwel onveranderd ten opzichte van het ’68 model maar de auto kreeg wel nieuwe spatborden, deurpanelen, achterpanelen, grille en achterlichten. Binnen kreeg het een nieuw ontworpen dashboard en meer comfortabele stoelen. Chevy produceerde ook zijn tweede Camaro Indianapolis 500 pacecar en kwam met replica’s van de witte RS/SS convertible met oranje strepen en oranje bekleding voor het publiek. De echte pacecar had een 396 blok, maar de meeste van de replica’s hadden een 350 blok. Daarnaast werden er ook nog twee speciale Camaro’s in zeer beperkte aantallen geproduceerd: de COPO 9560 en de COPO 9561.

De COPO 9561 was een eenvoudige Camaro sportcoupe met een big-block met 425 PK. De meeste van de 1015 COPO 9561’s werden geleverd aan Pennsylvania Yenko Chevrolet om te worden omgebouwd naar hun signature versie van de Camaro. Nog zeldzamer was de COPO 9560 met het legendarische aluminium ZL-1 427 blok met 425 PK. Van deze versie werden er slechts 69 gebouwd en het model wordt gezien als de snelste en meest waardevolle Camaro ooit gebouwd.

Tweede generatie (1970–1981)

De tweede generatie van de Camaro kwam halverwege 1970 op de markt en zou 12 jaar in productie blijven. De styling van de tweede generatie Camaro’s was geïnspireerd door de Ferrari en daarmee wat groter, zwaarder en niet langer leverbaar als cabriolet. Gedurende de jaren zeventig zouden de krachtbronnen minder extreem zijn, mede door de druk van aanscherping in emissienormen en de oliecrisis.

De 155 PK sterke zes cilinder was de basis motor van de tweede generatie Camaro’s, daarnaast was er de 200 PK sterke 307 V8 Een 250 PK sterke 350 vervingen de 327 maar met het SS-pakket werd er 300 PK uit dit blok geperst. En voor de echte PK-lover was er de 396 big-block V8 met 350 PK of 375 PK. Net als met de eerste generatie was de Camaro leverbaar als Rally Sport en Super Sport versie of een RS/SS combinatie. Het Rally Sport pakket bevatte een unieke front-end uitstraling met een split voorbumper en een centrum grille holte omcirkeld in rubber. De SS had weer de bekende”SS” badges.

De 1972 Camaro zakte flink in PK’s door eerder genoemde oorzaken. De LT-1 leverde nog maar 255 PK en de versie met het meest robuuste big-block leverde nog slechts 240 PK. In 1973 werden de bumpers licht herzien en de de motoren werden nog lichter. Het jaar er op werd het model door strengere regelgeving herontworpen met dikke aluminium bumpers voor en achter. Het model kreeg ook een nieuwe grille en de achterlichten werden geïntegreerd in de spatborden. Er waren geen veranderingen in de beschikbare motoren en uitrustingsniveaus. De Z/28 werd gediscontinued en de motoren kwamen niet meer boven de 200 PK uit. De ’75 versie was te onderscheiden van de versie uit 1974 door de nieuwe achterruit, daarnaast was er een “Rally Sport” pakket leverbaar dat bestond uit twee-kleuren lak en sport strepen. Zonder aanwijsbare reden verkocht de ’75 Camaro goed dus waren er waren weinig wijzigingen in het 1976 model.

Ook de 1977 Camaro had weer enkele wijzigingen, maar belangrijker kwam halverwege dat jaar met de herintroductie van de Z/28 als een apart model waar vooral de handling en uitstraling het verschil moesten maken. De motor was nog steeds behoorlijk licht met slechts 170 PK maar toch verkocht het model goed, dit was mede te danken aan Ford die met de tweede generatie Mustang een behoorlijke misser maakte. Dit was ook te zien aan de cijfers want er werden dat jaar voor het eerst meer Camaro’s dan Mustangs verkocht: 198,755 Camaro’s versus 161,654 Mustangs.

Het succes gaf Chevrolet zelfvertrouwen en in 1978 kwam de Camaro uit met vijf modellen: sport coupe, Rally Sport, Type-LT, Type-LT Rally Sport en Z/28. Het model kreeg een nieuwe neus en nieuwe bumpers. De Z/28 kreeg een uitgebreid body pakket met voorspatbord ventilatieopeningen en een nep luchtinlaat op de motorkap en een herziene versie van de 350 V8 met een groter vermogen, maar nog altijd slechts 185 PK.

Dee 1979 Camaro zou de meest populaire Camaro worden. De Type-LT verdween ten gunste van een nieuw uitrustingsniveau genaamd Berlinetta, maar de motoren waren allemaal ongewijzigd. De meest ingrijpende wijziging in de ’79 Camaro was een nieuw instrumentenpaneel met meer hedendaagse instrumenten en een betere plaatsing van de bedieningselementen. Chevy verkocht 282,571 Camaro’s in het 1979 model jaar, een record! Het jaar erop zouden dit er ruim 130.000 exemplaren minder zijn. Het verouderde platform van de tweede generatie Camaro had zijn beloop in het 1981 model jaar. De ’81 Camaro lineup bestond uit drie welomschreven modellen: base sport coupe, Berlinetta en Z/28. Die drie modelnamen zouden overleven tot 1982.

Derde generatie (1982–1992)

De Derde generatie Camaro’s waren de eerste die werden gebouwd zonder subframes aan de voorzijde en bladveren aan de achterzijde. Voor kreeg het model MacPherson veerpoten en achter werden het schroefveren. Het was de eerste generatie Camaro’s met fabriek brandstofinspuiting, vier-speed automatische transmissie, vijftraps handgeschakelde transmissie, vier-cilinder motoren, 16-inch wielen en hatchback uitvoeringen. In januari 1982 was de Camaro voor het eerst sinds 1967 echt nieuw en een tikje kleiner.

Alleen de keuze aan motoren bleef ontoereikend waar het op power aan kwam. Het basis model sport coupé begon met een 90 PK versie van GM’s lusteloze 2.5-liter “Iron Duke” vier-cilinder die met optioneel kon worden vervangen door een een 112 PK sterke 2,8-liter V6 (de basis motor in de Berlinetta) of een 5,0 liter V8 small-block met 145 PK. Deze V8 was de motor uit de Z28 waar optioneel “Cross-Fire Injection” op kon wat zorgde voor 165 PK.

De Camaro werd in 1982 opnieuw de pace car voor de Indianapolis 500 en de zilver en blauw replica’s van de auto zijn waarschijnlijk de meest aantrekkelijke exemplaren uit 1982. Er was echter ook een T-top Z28 gemaakt voor de Memorial Day Classic met een sterk gewijzigde 350 5,7 liter V8 maar deze werd helaas nooit leverbaar voor de consument.

De grote sprong voorwaarts in de derde generatie Camaro kwam met de introductie van de IROC-Z in 1985, vernoemd naar de International Race of Champions, die werd gereden met Camaro’s. De IROC werd gekenmerkt door grote 16-inch vijfspaaks wielen en unieke graphics. Deze versie werd geleverd met 5,0 liter small-block V8, maar de grote verbetering kwam met de montage van Tuned Port Injection (TPI) op dit blok wat voor een vermogen tot 215 PK zorgde.

De 1986 Camaro’s waren gemakkelijk te herkennen aan het losse derde remlicht dat bovenaan de achterruit gemonteerd zat. Dit werd verplicht gesteld in dat jaar. Daarnaast kregen de niet-Z28 versies een nieuw uitlaatsysteem en een nieuwe lak in de vorm van basislak met daar overheen blanke lak. Twee jaar later keerden eindelijk keerden ook de grote motoren terug naar de Camaro met de oude vertrouwde 350 5,7 liter V8 met 225 PK. De meeste PK’s voor een Camaro sinds dertien jaar. Nog een klein feestje was de comeback van de Camaro convertible, de eerste Camaro convertible sinds 1969, en de vier-cilinder motor ging dit jaar voorgoed richting de vuilnisbak. In 1988 kregen alle Camaro’s standaard een achterspoiler waar het derde remlicht in kwam te zitten. Hiermee was het rare losse derde remlicht bovenaan de achterruit verleden tijd.

De zeldzaamste en meest intrigerende ’88 Camaro was de versie met optioneel 1LE road racing pakket op de IROC’s met zowel de 5,0 als de 5,7 liter TPI motoren. Met extra grote schijfremmen, aluminium aandrijfas en goede ophanging, was de 1LE bedoeld om races te winnen.

In 1989 kwam de oude “RS” type aanduiding weer terug. Het model leek sterk op een Z28 uit 1985, de RS was eigenlijk een versie van de basis sport coupé met een extra pakket erop met een V6 of 5,0 liter V8 blok. Chevrolet stopte in 1990 met de IROC en Dodge pakte de sponsoring van de Internationale Race of Champions op. De veranderingen bij de Camaro waren de de basis V6 die 2,8 naar 3,1 liter ging en de zij-airbags die standaard werden geleverd. In 1991 kwam ook de Z28 weer terug. Het model kreeg een grote achtervleugel, nieuwe wielen en nieuwe luchthappers. De krachtbron was een 245 PK sterke 5,7 liter V8. In dat jaar ging ook de politie in de Camaro rijden, dit was de Camaro B4C. De B4C was een aangepaste Z28 waar er niet veel van zijn gebouwd.

foto: Matt McLaughlin

Garages en specialisten

• Hier kan uw bedrijf staan
• Stalling Bollenstreek - Voorhoutspecialist
• Stoffeerderij C. van Straaten en Zn. - Woerdenspecialist
• Tony de Bruijn bekledingen - Roosendaalspecialist

Clubs, fora en verenigingen

• 40’s & 50’s American Cars Enthusiasts
• Amerikaanse Auto Club The Cruise Brothers
• Amerikaanse Automobiel Club
• Backstage Chevy Club
• Belgian Corvette Club
• Chevrolet Forum
• Corvette, Camaro en Firebird club
• Heartbeat forum
• Koninklijke Nederlandse Automobiel Club
• Oldtimer en Classic Car Club Heel
• Stingray ’82
• Sunday Cruisers
• Veenendaalse Oldtimer Club
• Vereniging voor behoud van Corvettes in Nederland
• Vlaamse Vehikel Klub

Ook interessant

• 

  Achteruitkijkspiegel dankzij de Indy 500

• 

  Fiat 750GT Abarth Zagato uit 1959

• 

  Concept car: de Nissan 126X